W początkach swojego istnienia ulica prowadziła od ul. Podwale i kończyła się na wysokości dzisiejszego nasypu kolejowego. Nosiła wtedy jeszcze nazwę Gabitzerstr. Na początku lat 70. XIX wieku w związku z budową gmachu Śląskiego Muzeum Sztuk Pięknych odcinek od ul. Podwale do ul. Kościuszki nazwano Museumstr. (ul. Muzealna). W tym samym czasie zmieniono też nazwę obecnej ul. Zielińskiego na Höfchenstr. Wywodziła się ona od nazwy dawnej wsi Höfchen (Dworek) włączonej do Wrocławia w 1886 r. Rozwój ulicy na południe ąż do pl. Hirszfelda nastąpił po 1880 r. za sprawą działalności spółki Schlesische Immobilien Aktien Gesellschaft. Zabudowę zdominowały wtedy kamienice czynszowe.
Ulica mocno ucierpiała w czasie walk od Festung Breslau. Ze zwartej zabudowy ocalało jedynie kilka kamienic. Po 1945 r. patronem ulicy został Tadeusz Zieliński (1859-1944), badacz i fililog klasyczny. W połowie lat 60. XX w. likwidacji uległ odcinek ulicy między ul. Kościuszki i ul. Piłsudskiego.
Ulica mocno ucierpiała w czasie walk od Festung Breslau. Ze zwartej zabudowy ocalało jedynie kilka kamienic. Po 1945 r. patronem ulicy został Tadeusz Zieliński (1859-1944), badacz i fililog klasyczny. W połowie lat 60. XX w. likwidacji uległ odcinek ulicy między ul. Kościuszki i ul. Piłsudskiego.