MENU
Budynek dawnej "cukrowni", która była szkołą. Widok od strony ulicy. Co ciekawe ten budynek nigdy nie był cukrownią. Wg Andrzeja Wilka, który opisał historię F. K. Acharda i Konar.

Dodał: arkadoo° - Data: 2008-10-29 20:22:26 - Odsłon: 4154
Rok 1929


Metodę pozyskiwania cukru z korzenia buraka cukrowego opracował niemiecki naukowiec Andreas Sigismund Marggraf w 1748. Ten sposób wytwarzania cukru okazał się dużo tańszy od importu cukru trzcinowego. Pierwsza fabryka cukru z buraków cukrowych powstała w 1802 w Konarach koło Wołowa na Dolnym Śląsku (wówczas znajdujących się na terytorium Prus). Projektantem tej cukrowni był Franz Karl Achard.
Franz Karl Achard (ur. 28 kwietnia 1753 w Berlinie, zm. 20 kwietnia 1821 w Wołowie) − chemik, fizyk i biolog, jego najważniejszym dokonaniem było odkrycie metody produkcji cukru z buraków.
Był synem francuskiego pastora Maxa Guillaume Acharda i Marguerite Elisabeth (z domu Rouppert). Studiował fizykę i chemię w Berlinie. Jego ojczym zainteresował go problemem rafinacji cukru. W wieku 20 lat Achard wstąpił do "Koła Przyjaciół Nauk Przyrodniczych", gdzie spotkał Andreasa Sigismunda Marggrafa, dyrektora wydziału fizycznego Królewskiej Akademii Nauk w Berlinie. Achard interesował się wieloma dziedzinami, w tym meteorologią, elektrycznością i ciążeniem, a także wiele publikował w językach: niemieckim i francuskim.
Achard stał się ulubieńcem króla Prus, Fryderyka II, którego informował o swoich badaniach dwa razy w tygodniu. W 1776 roku Achard został członkiem Królewskiej Akademii Nauk w Berlinie, a po śmierci Marggrafa w 1782 otrzymał jego dyrektorskie stanowisko.
Za dokonania Acharda, dotyczące aklimatyzacji tytoniu w Niemczech, król pruski uhonorował go dożywotnią rentą w wysokości 500 talarów.
Achard zainteresował się odkryciem Marggrafa z roku 1747 (o zawartości cukru w burakach) i na tej podstawie opracował metodę uzyskiwania cukru z tej rośliny. Począwszy od 1789 roku zaczął uprawiać różne zawierające cukier rośliny w swojej posiadłości Caulsdorf pod Berlinem. Najbardziej wydajne okazały się buraki cukrowe i z tego powodu Achard skupił się na selekcji ich najlepszych odmian. Pożar zniszczył zabudowania w Caulsdorfie i dlatego swoje doświadczenia Achard kontynuował w posiadłości Französisch Buchholz.
W 1801 roku, z pomocą króla Prus Fryderyka Wilhelma III, Achard uruchomił pierwszą na świecie cukrownię we wsi Konary koło Wołowa na Dolnym Śląsku. Już w następnym roku cukrownia przetworzyła 400 ton buraków, uzyskując wydajność 4%. Wkrótce powstały nowe cukrownie, które zbudowali studenci Acharda, Johann Gottlob Nathusius i Moritz Freiherr von Koppy. Później cukrownie powstały w Czechach, Augsburgu, a w 1811 roku we Francji.
Angielscy handlarze cukru trzcinowego oferowali Achardowi 200 000 talarów, aby oświadczył, że produkcja cukru z buraków jest niemożliwa, ale Achard odmówił. Tani cukier z buraków szybko sprawił, że cukier przestał być zamorskim towarem luksusowym i stał się dostępny dla każdego.
W 1794 roku Achard zbudował pierwszy w Niemczech telegraf optyczny, łączący podberlińską miejscowość Spandau i zamek Bellevue.
Pozbawiony talentu do robienia interesów Achard w 1815 roku doprowadził swoje cukrownie do bankructwa (przyczyniło się do tego także kilka pożarów). Umarł, zapomniany i w biedzie, w Wołowie. Jego grób znajduje się na cmentarzu koło wsi Moczydlnica Dworska. Cukrownie, dzieło jego życia, jednak dalej powstawały we Francji i stamtąd idea ta powróciła do Niemiec, gdzie ponownie zaczął je budować Matthias Christian Rabbethge.

Za .

  • /foto/108/108610m.jpg
    1905 - 1915
  • /foto/391/391931m.jpg
    1910
  • /foto/391/391934m.jpg
    1910
  • /foto/391/391955m.jpg
    1910
  • /foto/391/391876m.jpg
    1910 - 1912
  • /foto/3424/3424027m.jpg
    1910 - 1912
  • /foto/180/180555m.jpg
    1910 - 1920
  • /foto/3868/3868309m.jpg
    1913
  • /foto/376/376390m.jpg
    1930 - 1936
  • /foto/3730/3730066m.jpg
    1932
  • /foto/6011/6011081m.jpg
    1970 - 1975
  • /foto/6232/6232428m.jpg
    1985
  • /foto/89/89769m.jpg
    1999
  • /foto/128/128151m.jpg
    2006
  • /foto/128/128152m.jpg
    2006
  • /foto/128/128634m.jpg
    2006
  • /foto/128/128635m.jpg
    2006
  • /foto/128/128636m.jpg
    2006
  • /foto/106/106356m.jpg
    2006
  • /foto/106/106359m.jpg
    2006
  • /foto/106/106361m.jpg
    2006
  • /foto/106/106363m.jpg
    2006
  • /foto/3334/3334521m.jpg
    2012
  • /foto/3334/3334523m.jpg
    2012
  • /foto/3334/3334525m.jpg
    2012
  • /foto/3334/3334529m.jpg
    2012

"F. K. Achard i początki cukrownictwa buraczanego na ziemi wołowskiej" , Wołów 2002

Poprzednie: Pomnik Laubego Strona Główna Następne: Dawny klasztor i liceum żeńskie Sióstr Urszulanek


dagsu | 2008-10-30 11:55:51
Dla potrzeb cukrowni Achard nie zbudował ani jednego budynku, a jedynie zaadaptował budynki folwarczne (2) oraz pomieszczenia piwniczne dworu (na warzelnię). 21.03.1807 r. wszystko spłonęło. Budynek z fotki został wybudowany w 1811 r. Mieściła się w nim „szkoła przyzakładowa”, w której Achard kształcił uczniów m.in. z Francji, Holandii, Rosji. Szkołę zamknięto w 1814 r., a budynek wykorzystywany był później jako gorzelnia, pomieszczenia mieszkalne, spichlerz. W okresie II WŚ mieścił się w nim obóz, w którym przetrzymywano francuskich jeńców wojennych. W 1945 r. został spalony przez Rosjan. W 1964 r. wpisano do rejestru zabytków jako trwałą ruinę.