MENU
Pierwotny wygląd schroniska „Pod Kopą Biskupią” z lat 1923 - 1925 (przed rozbudową)
wyd.: Gebr. Hillebrand, Neustadt O/Schl. Zbiory CBN/Polona, sygn. DŻS XII 8b/p.5/47.

Dodał: Popski° - Data: 2018-08-07 13:34:10 - Odsłon: 879
Lata 1923-1925


Schronisko PTTK "Pod Kopą Biskupią" im. Bohdana Małachowskiego – jedyne schronisko turystyczne w Górach Opawskich. Położone jest na wysokości 850 metrów n.p.m., pod szczytem Biskupiej Kopy na terenie Parku Krajobrazowego Gór Opawskich.

nicjatorem wybudowania była organizacja Śląskie Sudeckie Towarzystwo Górskie (Schlesischer Sudetengebirgsverein, SSGV), choć pierwsze projekty odbyły się pod patronatem Morawsko-Śląskiego Sudeckiego Towarzystwa Górskiego (Mährisch-Schlesischer Sudetengebirgsverein, MSSGV)[1]. Od końca XIX wieku niedaleko szczytu działało już schronisko "Rudolfsheim", ale był to obiekt prywatny.

W 1923 po stronie czechosłowackiej zakupiono stary wojskowy barak dla sekcji prudnickiej SSGV, która zwróciła się z prośbą o pomoc do grup terenowych Zlate Hory, Głuchołazy i Nysa. Dwie ostatnie zgodziły się pomóc – projektantem i wykonawcą został Georg Döring, budowniczy miejski z Prudnika i członek Śląskiego Sudeckiego Towarzystwa Górskiego. Przy budowie pracowali głównie członkowie SSGV – niwelowali teren i wznosili materiały budowlane, zgromadzone obok leśniczówki w Pokrzywnej.

W lipcu 1923 uroczyście zatknięto wiechę i postanowiono, że schronisko otrzyma nazwę Schroniska Górnoślązaków (Oberschlesierhütte, Oberschlesierbaude). Uroczyste otwarcie nastąpiło w lipcu 1924 – obiekt składał się z baraku z dobudowaną werandą. W środku znajdowała się jadalnia, pomieszczenie gospodarcze, na poddaszu sypialnia mogąca pomieścić 30 osób. Schronisko było własnością miasta Prudnik (stało na jego gruncie), SSGV wydzierżawiło je na 30 lat.

W związku z dużą popularnością wśród turystów już w latach 1926 – 1927 dokonano rozbudowy – obok starej konstrukcji wzniesiono nową, jednopiętrową, w której umieszczono kuchnię, mieszkanie zarządcy i pokoje noclegowe (9 z 19 łóżkami). W sali zbiorowej mogło pomieścić się 80 osób na materacach. Wybudowano też nową drogę do schroniska. Tą część otwarto w maju 1927. W starej części utworzono schronisko młodzieżowe.

Maria Borsutzky, przedwojenna turystka, w 1927 odwiedziła schronisko aż 74 razy. Trzy lata później ustanowiła nowy rekord – 86 odwiedzin[2].

W związku z kryzysem gospodarczym na przełomie lat 20. i 30. nastąpił spadek liczby odwiedzających – Schronisko Górnoślązaków przestało przynosić zyski i w 1936 administrację nim przejął Prudnik. Wtedy też zaczęto rozbudowywać obiekt dla potrzeb schroniska młodzieżowego – prace trwały do 1939. Schronisko otrzymało dobudówkę, stojącą w miejscu dzisiejszego tarasu – na parterze znajdowała się sala dzienna, powyżej 3 sypialnie z 28 łóżkami. Zbudowano także nowe umywalnie i ubikacje. Pomieszczenia miały oświetlenie gazowe oraz były ogrzewane piecami. W lutym 1939 z okazji otwarcia nowej części w schronisku odbyło się uroczyste posiedzenie prudnickiej rady miejskiej.
Podczas kryzysu monachijskiego w budynku mieszkali m.in. Niemcy, uciekający z terenu Kraju Sudeckiego, stacjonowała tam też ochotnicza staż graniczna z Jarnołtówka, mająca na celu ostrzegać niemieckie władze przed potencjalnymi ruchami wojsk czechosłowackich. Podczas II wojny światowej ruch turystyczny był mniejszy, ale nadal schronisko odwiedzali turyści. Przez cały okres niemiecki gospodarzył w nim Hans Mattner junior z Jarnołtówka, zwany Koppa Hansem.

Po 1945 schronisko otrzymało nazwę "Pod Kopą Biskupią", a w 1964 imię Bohdana Małachowskiego, krakowskiego działacza turystycznego. Pierwszym polskim właścicielem zostało PTT z Katowic, ale obiekt długo świecił pustkami, gdyż przez wiele lat wędrowanie po szlakach nadgranicznych wymagało towarzystwa żołnierza WOP. Obiekt otwarty jako polski w 1946 posiadał 120 miejsc noclegowych – 35 na łóżkach i 65 na pryczach. W 1948 działacze PTT oznakowali szlak z Głuchołaz (stare niemieckie uległy zatarciu, a z przyczyn ideologicznych polskie postanowiono wytyczyć innymi ścieżkami), ale wkrótce schronisko ponownie zamknięto. Po raz drugi otwarto je w 1957, a właścicielem został Edward Mech ze Świętochłowic. W latach 70. obiekt przeszedł gruntowny remont. Od 1992 właścicielem jest wrocławski oddział PTTK.

Za .

  • /foto/5885/5885430m.jpg
    1927
  • /foto/3584/3584955m.jpg
    1927 - 1930
  • /foto/205/205821m.jpg
    1927 - 1931
  • /foto/3918/3918642m.jpg
    1927 - 1940
  • /foto/6011/6011690m.jpg
    1928
  • /foto/3338/3338773m.jpg
    1930 - 1934
  • /foto/4858/4858865m.jpg
    1930 - 1935
  • /foto/5266/5266350m.jpg
    1930 - 1935
  • /foto/3614/3614228m.jpg
    1930 - 1940
  • /foto/4942/4942000m.jpg
    1930 - 1940
  • /foto/6802/6802111m.jpg
    1930 - 1940
  • /foto/10028/10028866m.jpg
    1930 - 1944
  • /foto/4452/4452898m.jpg
    1935 - 1940
  • /foto/4452/4452929m.jpg
    1935 - 1940
  • /foto/283/283339m.jpg
    1936
  • /foto/4417/4417063m.jpg
    1936
  • /foto/3764/3764771m.jpg
    1937
  • /foto/6802/6802897m.jpg
    1938 - 1940
  • /foto/7417/7417940m.jpg
    1965 - 1967
  • /foto/3470/3470607m.jpg
    1965 - 1975
  • /foto/5989/5989291m.jpg
    1978 - 1979
  • /foto/9133/9133848m.jpg
    1995
  • /foto/9133/9133851m.jpg
    1995
  • /foto/9133/9133852m.jpg
    1995
  • /foto/3794/3794732m.jpg
    2008
  • /foto/288/288702m.jpg
    2009
  • /foto/288/288703m.jpg
    2009
  • /foto/288/288706m.jpg
    2009
  • /foto/288/288707m.jpg
    2009
  • /foto/4236/4236282m.jpg
    2013
  • /foto/4236/4236292m.jpg
    2013
  • /foto/4269/4269992m.jpg
    2013
  • /foto/4377/4377111m.jpg
    2013
  • /foto/4447/4447859m.jpg
    2013

Cyfrowa Biblioteka Narodowa / www.polona.pl CBN Polona

Poprzednie: ul. Grota Roweckiego Stefana, gen. Strona Główna Następne: pl. Rynek