W latach 70. XX wieku w nowosolskiej dzielnicy Zatorze powstało nowe, duże osiedle mieszkaniowe co spowodowało konieczność objęcia nowej społeczności opieką duszpasterską. Starania o budowę nowej świątyni rozpoczęto na początku lat 80. Na miejsce budowy wybrano teren po dawnej bazie transportowej Lubuskiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego u zbiegu ulic Staszica i 1 Maja. Budowę domu katechetycznego i kaplicy rozpoczęto w roku 1982. Kaplicę oddano do użytku w grudniu 1983 roku, w której do czasu budowy kościoła odbywały się nabożeństwa. Parafię erygowano 16 grudnia 1984 r. Kościół zaprojektowany przez Krzysztofa Berezowskiego i Zbigniewa Kmiecika budowano w latach 1986-1994. Projekt zakładał budowę świątyni bez wieży z wolnostojącą dzwonnicą ale w trakcie budowy wprowadzono poprawki i doprojektowano wieżę wtopioną w bryłę kościoła. Świątynia z cegły i betonu na planie wieloboku przykryta jest wielospadowym dachem ceramicznym (przed rokiem 2008 był blaszany). Do kościoła dostawiono dwie kaplice z oddzielnym wejściem: od zachodu - p.w. Krzyża Świętego i Matki Boskiej Częstochowskiej, od wschodu - p.w. Najświętszego Sakramentu i Jezusa Miłosiernego. Zakrystię usytuowano przy wschodniej kaplicy. W roku 1995 na wieży zawieszono trzy dzwony (Jezus, Maryja, Józef) z przemyskiej odlewni "Felczyńscy". W latach 2008-2009 przeprowadzono remont świątyni.
/Petroniusz w oparciu o Nowosolskie ulice, tom 2, Muzeum Miejskie w Nowej Soli, 2010/