(...) Następną wzmiankowaną datą o Piotrowicach jest rok 1298, kiedy to wymieniony jest po raz pierwszy Kościół Parafialny pod wezwaniem Św. Katarzyny i jego pierwszy proboszcz - Benedykt. Wieś Piotrowice Wielkie (Gross-Peterwitz) w 1666 roku należała do patronatu Jana Krzysztofa Nimitza. Miała ona kościół murowany z przyporami bez tytułu z ołtarzem niekonserwowanym. Proboszcz celebrował Mszę Świętą na portalu. Tabernakulum mieściło się w murze, zaopatrzone było w żelazną kratę, ale nie przechowywano w nim Najświętszego Sakramentu. Chrzcielnica zawierała cynowe naczynie z wodą i była dobrze zamknięta. Oleje święte przechowywane były w wykonanej z cegły zakrystii. Na ołtarzu znajdowały się różne figury i obrazy, pośrodku których stała święta Dziewica. Przed nimi znajdował się grobowiec rycerzy. Według istniejącego inwentarza w kościele znajdował się srebrny kielich, od wewnątrz wyzłocony, z poświęconą pateną. Poza nimi były jeszcze dwa kielichy, z których jeden był poświęcony, podczas gdy u drugiego wizytator nie mógł stwierdzić poświęcenia. Partatyl znajdował się na ołtarzu. Ówczesne wyposażenie kościoła, na owe czasy było bardzo obszerne. W 1852r książęco - biskupi Urząd Generalny Wikariatu przesyła miejscowemu proboszczowi kosztorys przebudowy katolickiego kościoła w Piotrowicach i budowy nowej wieży z zastrzeżeniem, że z administrowanych fundacji procenty na najbliższy czas zostały już na inne cele rozdysponowane. Dlatego też proboszcz Hoffmann musiał się zobowiązać, że koszt budowy wieży pokryje z własnych środków, za wyjątkiem robót ręcznych i pracy wozaków. W roku 1887 proboszcz von Furstenmuhl poinformował, że chór kościoła grozi zawaleniu i konieczna była jego renowacja. Jeszcze tego samego roku nastąpiła renowacja. W roku 1898 zakupiono organy, których koszt wynosił 3188 marek. Patron kościoła hrabia zu Limburg-Stirum wniósł w budowę organów 1526 marek. W 1906 roku został przeprowadzony remont plebani, zaś w 1961 r. został przeprowadzony remont instalacji elektrycznej i odnowiono tynki wewnętrzne, w roku 1969 odmalowano wnętrze, a w roku 1972 wymieniono pokrycie hełmu wieży z łupku na blachę. Remont ogrodzenia dokonano w 1975 roku. We wnętrzu można zobaczyć późnogotyckie sakramentarium przyścienne, dziewięć całopostaciowych nagrobków z lat 1567-1610, renesansową chrzcielnicę z 1616 r. i barokowy wystrój z 1. pół. XVIII w. Kościół św. Katarzyny ze Sieny jest także Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej.
Opis zaczerpnięto ze strony gminy Piotrowice