Zamek został wzniesiony na wysokim wzgórzu (396 m) wzgórzu, górującym nad miastem i doliną Nysy Szalonej. Powstał u schyłku XIII w. Stanowi jedną z najokazalszych warowni piastowskich i zaliczany jest do najpiękniejszych zamków górskich w Polsce. Zamek składa się z części starszej, gotyckiej (XIII - XIV w ) i młodszej renesansowej (XVI w). Zamek gotycki zbudowany jest z miejscowego kamienia łamanego i obejmuje wieżę (powstała jako pierwsza), zniszczony obecnie budynek mieszkalno - gospodarczy i niewielki dziedziniec górny okolony murem. Wieżą (stołp) o wysokości 25 m i średnicy 15 m w przyziemiu mieści loch głodowy (grubość murów 4,5 m) Na wysokości 9 m połączona była mostem zwodzonym z trzykondygnacyjnym budynkiem, który na parterze mieścił stajnie, obory, magazyny itp, a wyżej sale rycerskie, komnaty mieszkalne i kaplicę. Wejścia do pomieszczeń prowadził z drewnianego z drewnianego, dziś nieistniejącego ganku. Na dziedzińcu obok wieży znajduje się głęboka cysterna na wodę. Dziedziniec opasuje mur na wys. 10 - 14 m, w którym istniała brama, później zamurowana. Wzdłuż muru z blankami na wysokości 10 m. obiegał zamek drewniany pomost kryty daszkiem. W XIV wieku w trakcie rozbudowy systemu obronnego miasta, zamek połączono z murem miejskim. Począwszy od 1540 r. miała miejsce przebudowa zamku w stylu renesansowym. Powstało wówczas skrzydło mieszkalne zwane Domem Kobiet z loggią. Budynki ozdobione zostały tzw. śląską attyką i dekoracja sgraffitową. Fragmenty tej dekoracji zachowały się na budynku mieszkalnym i nad bramą. ( na podstawie książki "Dolny Śląsk - przewodnik" Janusz Czerwiński )