Stadion został otwarty 2 września 1934, z tej okazji Helmut Brückner, Oberpräsident Provinz Schlesien nadał stadionowi imię Adolf Hitler Kampfbahn (Stadion im. Adolfa Hitlera) w Hindenburgu (ówczesna nazwa Zabrza) i pod tą nazwą funkcjonował do 1946 r. Obecny patronat został nadany 9 czerwca 2005 (nieoficjalnie obowiązywał już od 5 kwietnia 2004 r., podjęty Uchwałą Rady Miejskiej w Zabrzu Nr XXIV/251/04 z dnia 05.04.2004 roku), kiedy to na cześć słynnego gracza Górnika Zabrze nazwano go Stadionem im. Ernesta Pohla.
Pierwsze ważne zawody rozegrano na stadionie 24 marca 1935 podczas meczu reprezentacji niemieckiej i polskiej części Śląska. Na widowni wówczas zasiadło około 7 000 widzów. W 1945 r. Zabrze przyłączono do Polski, na stadionie stacjonowały radzieckie wojska niszcząc jego murawę. Stadion pozostał własnością miasta, które wkrótce wydzierżawiło go nowo powstałemu KS Zabrze. Pod koniec lat 50. stadion rozbudowano. Mieścił on wtedy około 35 000 widzów. Na przełomie lat 60. i 70. XX wieku zainstalowano sztuczne oświetlenie. Jesienią 1988 oddano do użytku dużą tablicę świetlną. 17 października 1984 po raz pierwszy na stadionie gościła reprezentacja Polski podczas meczu Polska-Grecja w eliminacjach MŚ. W 1995, po śmierci Ernesta Pohla, pojawiła się propozycja nazwania stadionu jego imieniem. Pomysł ten zrealizowany został 10 lat później, 9 czerwca 2005.

Za