Pabianicki renesansowy dwór zwany popularnie “zamkiem” został wzniesiony w latach 1565-1571, a zaprojektował go Wawrzyniec Lorek. Stanowił siedzibę regensów kapituły krakowskiej. Pierwsze wzmianki o budowli można znaleźć w pracach Władysława Tatarkiewicza o architekturze nowożytnej w Polsce. Jednak szczegółowo dworem zainteresował się dopiero Maksymilian Baruch. Dzięki niemu znamy historię “zamku”, kto był jego budowniczym i jakie przechodził przebudowy.
Budowę dworu rozpoczęto w roku 1565 i trwała ...
Pabianicki renesansowy dwór zwany popularnie “zamkiem” został wzniesiony w latach 1565-1571, a zaprojektował go Wawrzyniec Lorek. Stanowił siedzibę regensów kapituły krakowskiej. Pierwsze wzmianki o budowli można znaleźć w pracach Władysława Tatarkiewicza o architekturze nowożytnej w Polsce. Jednak szczegółowo dworem zainteresował się dopiero Maksymilian Baruch. Dzięki niemu znamy historię “zamku”, kto był jego budowniczym i jakie przechodził przebudowy.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Budowę dworu rozpoczęto w roku 1565 i trwała ona 5 lat. Twórcą i muratorem był Wawrzyniec Lorek. Ówczesny regens Stanisław Dąbrowski zawarł z nim umowę w roku 1565, lub 1566, a zapłatą miało być 50 florenów i naturalia, jak pszenica, owies, itp. Z początkiem 1571 roku budowa była już całkowicie ukończona, a w roku następnym Lorek otrzymał pozostałość należnego mu mocą kontraktu wynagrodzenia. Zapewne w gotowym już budynku malarz Melchior wykonywał dekoracje malarską górnej izby, nad bramą; dowiadujemy się też, że zatrudniony był w tym czasie stolarz Hanusz. Pabianicki dwór był siedzibą kapituły do roku 1796. Później przeszedł na własność rządu i stanowił siedzibę zarządu dóbr pruskich. Budynek do końca 1822 roku zajmowali naddzierżawcy ekonomii pabianickiej, później oddano go do użytku rodzinom fabrykantów tkackich. W 1833 roku przeznaczony został na siedzibę urzędu municypalnego. Po drugiej wojnie światowej ulokowano w nim Muzeum Miasta Pabianic, które znajduje się tu do dziś. Za
|
|||||||||||||||||||||||||
|
||
|
||