Kurza Stopka, zw. także Kurzą Nogą – wieża – belwederek, stanowiąca podporę wschodniego skrzydła Zamku Królewskiego na Wawelu. Zbudowana została w dolnej części około połowy XIV wieku, natomiast ciosowa okładzina z wapienia jurajskiego i wnętrze Sali Kazimierzowskiej pochodzi z końca XIV wieku. Trzy tarcze herbowe z Orłem, Pogonią i podwójnym Krzyżem Jagiellońskim (dawniej barwne) pochodzą z XV wieku.

Do dzisiaj przetrwały w dobrym stanie pomieszczenia dwóch dolnych kondygnacji, natomiast wysoka sala na trzeciej kondygnacji została w XVI w. podzielona na dwa poziomy użytkowe i z elementów jej średniowiecznej architektury zachowała się tylko dolna część wielobocznego centralnie usytuowanego filara, wspierającego sklepienie, z którego pozostały jedynie nasady żeber w dwunastu punktach podparcia. Najniższa kondygnacja Kurzej Nogi, jest częściowo zagłębiona i pełni funkcję skarbca. Powyżej znajduje się Sala Kazimierzowska wytwornie dekorowana i nakryta dekoracyjnymi sklepieniami na centralnie umieszczonych podporach, datowana jest albo na ostatnie lata panowania Kazimierza Wielkiego albo na czas samodzielnych rządów Jadwigi, a później sprawowanych wspólnie z małżonkiem, królem Władysławem Jagiełłą, czyli ostatnią ćwierć XIV w.

Obecny kształt Kurzej Stopki prawdopodobnie pochodzi z okresu panowania Władysława Jagiełły. W XVI wieku wstawiono nowe obramienia okienne. W 1595 roku spłonął dach, jednak pokój króla w górnej części pozostał nienaruszony.
Za