Wmurowanie kamienia węgielnego pod budowę kościoła w Suchej nastąpiło 29 marca 1613 r. Budowa trwała do 1614 r. Donatorem był Piotr Komorowski. W 1624 r. wznosi także mały budynek klasztorny i osadza w nich Kanoników Regularnych z Krakowa od Bożego Ciała. Dnia 12 grudnia tegoż roku następuje konsekracja kościoła w Suchej. Od tej pory wierni nie muszą już wyprawiać się do pobliskiego Mucharza, by skorzystać z posług kościoła. Świątynia w Suchej orientowana jest na linii wschód-zachód. Jest to budowla gotycka w szczegółach architektonicznych późnorenesansowa. Wzniesiona z kamienia, murowana i otynkowana. Jednonawowa i bezwieżowa. Nosi ślady licznych przeróbek. Po wybudowaniu nowego kościoła w 1908 r. połączono go ze starym, który miał już połączenie z budynkiem klasztornym, obecną plebanią. Stworzyło to jednolity kompleks kościelny. W marcu 2007 r. ukończono gruntowny remont starego kościoła i udostępniono wiernym. (Za Jerzym H. Harasimczykiem: "Sucha Beskidzka - przewodnik historyczny 1405-2005")