Ratusz w Brodnicy – brodnicki ratusz został wybudowany w końcu XIV wieku. W 1631 został zniszczony wskutek pożaru i ostatecznie rozebrano go w 1868 roku. Do dnia dzisiejszego zachowała się ośmioboczna wieża i fragment ściany szczytowej.
Front miał dwa wejścia, które przez hall prowadziły do pomieszczeń parterowych, na I p. Mieściła się sala posiedzeń. Nad wejściami widniał herb miasta. Szczyt ratusza zdobiła seria pilastrów śrubowych z profilowanych cegieł, między pilastrami - spiętrzone profilowane wnęki w kształcie blend bliźniaczych i kolistych, z daszkami i wimpergami. W symetrycznym środku fasady wznosiła się wysmukła 30 metrów wysokości, 8-boczna Wieża Ratuszowa. Dzwonnica miała 3 dzwony: dwa z 1533 r. i jeden z 1554 r. ozdobione herbem Działyńskich "Ogończyk". Po stronie wschodniej i zachodniej, tuż pod ścianami Ratusza, ciągnęły się jatki. W 1631 r. budynek spłonął. Uratowane resztki Ratusza zachowały się do 1830 r. Z biegiem lat, Wieża Ratuszowa zewsząd otoczona została domami mieszkalnymi. Na jednym ze wschodnich pilastrów, do 1868 r. dochowało się gniazdo bocianie. Do dziś przetrwały: zabudowane fundamenty, obszerne piwnice ratuszowe, fragmenty ścian wewnętrznych i szczytowej fasady, oraz Wieża Ratuszowa z 2 dzwonami.