Książnica Cieszyńska – publiczna biblioteka o statusie naukowym z siedzibą w Cieszynie, w województwie śląskim (Polska). Sprawuje pieczę nad zabytkowymi kolekcjami książkowymi powstałymi w mieście. Obok gromadzenia, ochrony i konserwacji regionalnego dziedzictwa piśmienniczego do jej głównych zadań należy tworzenie nowoczesnego warsztatu do badań regionalnych i bibliologicznych, a także inspirowanie, organizowanie i prowadzenie prac naukowych w zakresie kultury piśmienniczej Śląska Cieszyńskiego oraz popularyzacja wiedzy o historii i kulturze tego regionu[1]. Udostępnianie zbiorów Książnicy Cieszyńskiej ma charakter prezencyjny – są one dostępne jedynie w jej czytelniach.
Kamienica przy ul. Menniczej 46 należy do najbardziej reprezentacyjnych obiektów Cieszyna. Znajduje się w najstarszej części miasta, w miejscu bezpośrednio przylegającym do dawnych murów miejskich, w obszarze pierwotnej jego zabudowy. Powszechnie nazywana jest "mennicą" i utożsamiana z mennicą cieszyńskich Piastów, jednak źródła wskazują, że pieniądz bito tu dopiero w latach 1647–1655[3].

Jej druga zwyczajowa nazwa – "pałac Bludowskich" – wiąże się z osobą Jerzego Fryderyka hrabiego Bludowskiego z Dolnych Błędowic który nabył posiadłość w roku 1704 i do roku 1719 przebudował do stanu przypominającego obecny. Od 1889 r. kamienica znalazła się w rękach ostatniego prywatnego właściciela – rodziny Scholtisów (Szołtysów) i jej spadkobierców. W 1902 r. elewację frontową przyozdobiono pseudorokokową dekoracją. W 1983 r. znajdujący się już w bardzo złym stanie budynek odkupiło miasto. W 1993 r. zdecydowano o przeznaczeniu budynku dla potrzeb Książnicy Cieszyńskiej, co wiązało się z jego gruntownym remontem [wiki]