Pierwsza oficjalna informacja o leczniczych źródłach szczawnickich pochodzi z 1811 r. 24 sierpnia tegoż roku Urząd Kameralny w Nowym Targu wystosował pismo do Administracji Majątkiem Państwowym i Salinami we Lwowie, w którym zawiadomił o istnieniu dwóch źródeł leczniczych w Szczawnicy oraz o funkcjonowaniu łazienek kąpielowych przy starym źródle. Rozkwit Szczawnicy jako uzdrowiska nastąpił po 1842 r., kiedy to dobra zakupił Józef Szalay. Rozpoczęła się rozbudowa uzdrowiska - wzniesiono wszystkie budynku przy Pl. Dietla oraz w Parku Górnym. Kaplicę wzniesiono w 1846 r. z inicjatywy i wg projektu Józefa Szalay’a. W 1847 r. dziekan łącki, ks. Maciej Szafrański poświęcił kaplicę pw. Królowej Niebios. Pierwotne wyposażenie kaplicy stanowiły dary rodziny i przyjaciół Józefa Szalay’a oraz kuracjuszy. Kompleksową konserwację kaplicy przeprowadzono po 2010 r.
Za portalem