Bazylika św. Krzyża (lub kościół św. Krzyża czy kościół Misjonarzy) - kościół o randze bazyliki mniejszej położony w Śródmieściu, przy Krakowskim Przedmieściu 3, jest siedzibą parafii św. Krzyża. Należy do księży misjonarzy św. Wincentego à Paulo.
Początki kościoła w tym miejscu sięgają 1510 roku i drewnianej kapliczki, z czasem przekształconej w drewniany kościółek. W XVII wieku powstała już nowa, drewniana świątynia, przy której w 1626 roku erygowano parafię. W 1651 roku do Polski Maria Ludwika Gonzaga sprowadziła księży Misjonarzy, których celem było podnoszenie wykształcenia wśród księży - w 1653 roku otrzymują ten kościół.
Kościół św. Krzyża jest kościołem barokowym, zbudowanym na planie krzyża łacińskiego, z transeptem i pozorną kopułą na skrzyżowaniu naw z transeptem, w większości wg projektu Józefa Szymona Bellottiego. Kościół jest jednonawowy, a boczne kaplice tworzą pseudonawy, połączone ze sobą arkadowym przejściem. Wg założeń tworzą one przeplatające się strefy cienia i światła, symbolicznie tworząc walkę dobra ze złem.
Całość, dość obszerna, do przeczytania w Warszawice
, skąd pochodzą fragmenty tego opisu, a które w sierpniu 2019 wyjął Festung