Plany budowy sztucznego jeziora zaporowego w Grzędach pochodzą z roku 1927. Miało być ono położone na ówczesnej granicy między Grzędami „Środkowymi” (66 ha) a Górnymi (34 ha), w miejscu obecnego zalewu rekreacyjnego. Jezioro, jako ujęcie wody dla miasta Waldenburg, miało być otoczone zalesioną strefą ochronną.

Dane techniczne planowanej zapory i zbiornika:
Rodzaj zapory: łukowa typu ciężkiego
Maksymalna wysokość zapory od podstawy do korony: 34,00 m
Maksymalna szerokość podstawy zapory: 23,50 m
Długość korony zapory: 308 m
Nachylenie strony odpowietrznej środkowej części zapory: 60 stopni
Urządzenia do przepuszczania wody:
- upust denny (rurociąg o średnicy 1000mm)
- przelew powierzchniowy (bez kaskady, w środkowej części zapory, z „basenem” do odbioru wody przy podstawie zapory).

Wysokość lustra wody nad powierzchnią morza: +560 m
Wysokość korony nad powierzchnią morza: +562 m
Dno i podstawa zapory uszczelnione gliną.
Maksymalna głębokość zbiornika przy zaporze: 25,00 m
Powierzchnia jeziora (lustra wody na poziomie +560 m): 37 ha
Zalesiona powierzchnia „otuliny” jeziora: 63 ha.
Powierzchnia ogólna zbiornika i „otuliny”: 100 ha

U podstawy zapory, od strony odpowietrznej miał powstać budynek technologiczny z częścią mieszkalną. Pobieranie wody dla Wałbrzycha miało się odbywać za pomocą sztolni (wlot do sztolni nad poziomem morza: + 545 m). Woda miała być przekazywana w kierunku Wałbrzycha rurociągiem o średnicy 500mm i długości 1075m do budynku z filtrami.