Kościół św. Piotra w Poznaniu – kościół ewangelicko-reformowany w Poznaniu, neoromański, wzniesiony w latach 1838–1841, zniszczony w 1945, niezachowany. Świątynia znajdowała się na trójkątnej parceli na stoku wzniesienia u zbiegu dzisiejszych ul. Półwiejskiej i Krysiewicza, zwrócona fasadą do pl. Wiosny Ludów. Była dwuwieżową budowlą neoromańską z żółtej cegły, wzniesioną na rzucie prostokąta, w który wciągnięto apsydę ołtarzową. Kryte stropem wnętrze wypełniały 2 kondygnacje empor. Po 1890 r. pozostawiono ...
Kościół św. Piotra w Poznaniu – kościół ewangelicko-reformowany w Poznaniu, neoromański, wzniesiony w latach 1838–1841, zniszczony w 1945, niezachowany. Świątynia znajdowała się na trójkątnej parceli na stoku wzniesienia u zbiegu dzisiejszych ul. Półwiejskiej i Krysiewicza, zwrócona fasadą do pl. Wiosny Ludów. Była dwuwieżową budowlą neoromańską z żółtej cegły, wzniesioną na rzucie prostokąta, w który wciągnięto apsydę ołtarzową. Kryte stropem wnętrze wypełniały 2 kondygnacje empor. Po 1890 r. pozostawiono tylko jedną kondygnację, wtedy też wnętrze otrzymało wyrazistą polichromię o motywach geometrycznych. Szczegóły wyposażenia nie są znane. Surowa szata architektoniczna kościoła budziła sprzeczne uczucia: była chwalona przez część niemieckiej opinii publicznej, która w smukłych wieżach dopatrywała się nawet podobieństwa do słynnej katedry Notre-Dame w Paryżu. Społeczeństwo polskie było wobec estetycznych walorów budowli bardziej krytyczne, potocznie określając ją bez szacunku jako "księże portki".
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Źródło opisu i więcej informacji: Wikipedia /Petroniusz/ |
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
||