Inicjatorem organizowania wystaw wzorcowych wyrobów rzemieślniczych i przemysłowych było Wrocławskie Towarzystwo Rzemieślnicze. Pierwszą wystawę otwarto 1 czerwca 1832 r. , 84 wystawców nadesłało 267 eksponatów. Nazwano ją: "Vaterländische Erzeugnisse Schlesiens", kolejne dwie nazwano: Erzeugnisse des vaterländischen Gewerbfleisses", od czwartej obowiązywała nazwa: "Erzeugnisse vaterländischen Kunstfleisses" Przedstawiano różne maszyny, modele, narzędzia, wyroby stolarskie, ślusarskie, blacharskie, kapelusznicze, tapicerskie, kamieniarskie, introligatorskie, garncarskie,tkaniny, instrumenty muzyczne, dzieła plastyczne.
Długość hali otwartej w 1852 r., wykonanej głównie z drewna i szkła wynosiła 313m, szerokość 73m, wysokość 45m. Budynek połączono specjalnym (61m dł.) łącznikiem z Domem Stanów Śląskich. Przewodniczącym komitetu organizacyjnego wrocławskiej ekspozycji został miejski radca budowlany Karl Studt, projektant pawilonu wystawowego.
Kolejne duże wystawy odbyły się w 1857 , 1870 i 1881r.
H.Poelzig we Wrocławiu. Architektura i sztuka 1900-1916. pod red. J.Ilkosza, B.Störtkuhl.