Budynek wolnostojący, w północnej części Niwy, gdzie zabudowa wsi ma charakter rozproszony. Przynajmniej do początków lat 70. XX w. budynek miał numer 118. Budynek piętrowy, z dwuspadowym dachem, z częścią mieszkalną znajdującą się po stronie zachodniej i gospodarczą (m.in. obory) we wschodniej części. Wejście do części mieszkalnej od strony zachodniej, od polnej drogi. Niegdyś wejście, prowadzące po murowanych schodkach, miało postać drewnianego ganku, pod koniec lat 70. XX w. rozebranego. Po obydwu stronach drzwi wejściowych okrągłe malowidła przedstawiające sceny myśliwskie. Do części gospodarczej wejście od strony północnej, tj. od podwórza oraz połączenie bezpośrednio z częścią mieszkalną. Pierwotna kolorystyka - jasny róż.
Obok budynku wzniesiono dwie duże drewniane stodoły - jedna zniszczona przez wichurę w końcu lat 50. XX w., druga przebudowana (przemurowana) w latach 80. XX w.