Kamienica ta zarówno od frontu, jak i podwórka potrzebuje odnowy. Na uwagę zasługuje zakład cukierniczy "Cukiernia Lwowska" z witryną ze stylizowanym na lata 30. liternictwem. Brawo za pomysł. Warto też przywołać pamiętnikarza Zaodrza, czyli Szymona Koszyka, który napisał: "Dom nr 1 (właściciel Cyrys) był ongiś „domem cholery". Wybuchła w czasie wojny prusko-austriackiej w r. 1866 epidemia pochłonęła w Opolu wiele ofiar. Urządzono wtedy na Zaodrzu w wymienionym domu specjalny szpital. Chorych na cholerę wprawdzie nie umiano wyleczyć, ale izolowano ich od otoczenia. Zmarłych grzebano naprzeciwko – na cmentarzu dla zakaźnych."
Nieco inaczej widzi tą kwestię Urszula Zajączkowska, która stwierdziła: "Sz. Koszyk podaje, że zmarłych na cholerę grzebano na cmentarzu, w miejscu którego stoi narożna kamienica przy dzisiejszym pl. J. Piłsudskiego 10. Ta informacja budzi wątpliwości. W Opolu, podczas epidemii cholery w 1831 roku, został założony tzw. cmentarz choleryczny w Nowej Wsi Królewskiej, gdzie ostatni pochówek nastąpił w 1880 roku. Należy powątpiewać, aby zmarłych na cholerę pochowano wówczas na Zaodrzu. Cmentarz faktycznie był niedaleko tego miejsca i tam chowano zmarłych, ale działo się to przed rokiem 1814, do chwili likwidacji starego cmentarza." Sprawa wymaga zatem wyjaśnienia.
Wyjaśnienia można poszukać w książce Marka P. Czaplińskiego pt. Epidemia cholery w rejencji opolskiej 1831-1894. Podaje on, że wg przepisów wprowadzonych na czas epidemii, wobec groźby jej rozszerzenia powinno się zrezygnować z przewozu zmarłych na cholerę na dotychczasowy cmentarz. Zasadne było więc nie przewożenie zmarłych z lazaretu na Zaodrzu na cmentarz choleryczny w Nowej Wsi Królewskiej przez centrum miasta. Nie wydaje się też prawdopodobne, aby wszystkie ofiary cholery w Opolu w 1866 r. (przypomnijmy, że była to liczba 207 osób) zostały pogrzebane na niewielkim cmentarzu przy dzis. ul. Granicznej.
Jak dalej podaje Czapliński, „magistrat 10 sierpnia urządził miejski lazaret choleryczny na Przedmieściu Odrzańskim (Odervorstadt) w domu mieszczanina Pluty przy Kräutereistraße (ul. Spychalskiego), z którym zawarto umowę najmu.” Potwierdza to informację Koszyka. Czy ten ostatni pisząc „naprzeciwko” miał na myśli rzeczywiście posesję przy dziś. ul. Spychalskiego 2 (jak uważa Zajączkowska), czy jednak kwaterę na pobliskim cmentarzu komunalnym przy ul. Wrocławskiej?
/
