Kościół św. Katarzyny został wzniesiony w tym samym miejscu co pierwszy w roku 1534. Wybudowano go z fundacji Stanisława Dąbrowy. W czasie wojny trzydziestoletniej patronat nad kościołem sprawowali członkowie rodu Gierałtowskich – Jan i Wacław. Obaj byli protestantami, a więc i gierałtowicki kościół był wtedy kościołem protestanckim. Ostatnim urzędowym patronem kościoła Franciszek von Raczek, który zmarł w roku 1926. Kiedy w 1934 roku wzniesiono nowy murowany kościół, stary drewniany kościół zaczął popadać w ruinę i tylko dzięki staraniom ks. Wojciecha Riedla został uratowany i odrestaurowany. W latach 1975 – 1976 kościół św. Katarzyny został przeniesiony do Rybnika Wielopola.

Obiekt o konstrukcji zrębowej powstał na planie dwudzielnym, na który składa się nawa oraz węższe od niej prezbiterium z przybudowaną zakrystią. Nawę i prezbiterium pokrywają oddzielne dachy dwuspadowe, pokryte gontem. Dach nad nawą zwieńczony jest sygnaturką. W 1844 roku cieśla Mateusz Pindur z Chudowa dobudował do kościoła wieżę o konstrukcji słupowej. Podczas przeprowadzanego w XX w. remontu kościoła odkryto wykonaną na stropie, cenną tzw. polichromię patronową z czasów budowy kościoła. Polichromia patronowa to szczególny rodzaj malarstwa naściennego, powstający dzięki wykorzystaniu szablonów, które zwane są patronami. Do motywów tu użytych należą m.in. piastowskie orły oraz postać św. Katarzyny. Wnętrze kościoła nie posiada niestety pierwotnego, zabytkowego wyposażenia.