23 Wojskowy Szpital Uzdrowiskowo-Rehabilitacyjny powstał w 1953 r. na bazie przejętych obiektów likwidującego się sanatorium Armii Radzieckiej. Początkowo był to Wojskowy Zespół Sanatoryjny, a następnie Centralny Wojskowy Zespół Sanatoryjny, podlegający bezpośrednio Szefostwu Służby Zdrowia Ministerstwa Obrony Narodowej. Obecną nazwę nosi od maja 1981 r. Sanatorium dysponuje 456 miejscami noclegowymi (listopad 2019 r.). W latach 1940-1941 Niemcy planowali wzburzyć ten ciąg budynków. Na miejscu domów miała powstać scena widowiskowa, która miała być połączona krytym łącznikiem (foyer) z Pawilonem III. Dokumentacja w mojej dyspozycji. Ostatnim komendantem ( czyli żołnierzem) był płk. Jan Sosnowski, a nie płk. Łyczko, tak podaje autorka "Lądeckich opowieści" cz. 2. W lutym 2022 r. ogłoszono przetarg na remont i przebudowę parkingów przy obiektach sanatoryjnych. W IV dekadzie 2022 r. wykonano nową nawierzchnię przy pawilonach szpitala Z. Waluś.