Wkrótce po uzyskaniu koncesji, 10.06.1741 r. w miejscu wybranym pod budowę świątyni inspektor Scharf ze Świdnicy wygłosił inauguracyjne kazanie. 29 lipca następnego roku pastor Karl Friederici wygłosił pierwsze nabożeństwo w nowym domu modlitw. Jak większość ewangelickich budowli z tego okresu wzniesiono go w konstrukcji szachulcowej. Według zachowanego rysunku Wernhera z 1748 roku była to budowla o trzech nawach. W 1760 r. w Lutomi Górnej założono szkołę ewangelicką, filię szkoły z Dolnej części wsi. W 1785 r. w Lutomi wymieniano 2 szkoły i 2 kościoły z plebaniami (po 1 dla katolików i ewangelików). Dom modlitw już 1848 roku znajdował się w nie najlepszym stanie technicznym.
Na osi odnowionego kościoła, nadal krytego gontem, w 1857 r. domurowano eklektyczną wieżę z cegły na kamiennej podmurówce. Obecnie ta założona na planie kwadratu, 4-kondygnacjowa wieża jest jedyną pozostałością ze zburzonego w 1955 r. kościoła. 3-kondygnację wieńczy galeryjka z żeliwną balustradką. Powyżej 8-boczna nadstawa zwieńczona 3-kątnymi szczycikami i hełmem ostrosłupowym. Portal i okna zamknięte łukiem pełnym. Obecnie wieża pełni funkcje magazynowe.
Za