Kościół pod wezwaniem świętego Wawrzyńca

Kościół świętego Wawrzyńca – barokowy, z 1615 roku, wzniesiony prawdopodobnie na miejscu gotyckiego, przebudowany w drugiej połowie XIX wieku, restaurowany w latach 1960-1961, jednonawowy, z wieżą od zachodu. Murowany z kamienia, tynkowany, wieża powyżej nawy drewniana, szalowana, z przybudówką od południa (kruchta). Dach dwuspadowy, na wieży czterospadowy, stromy, podbity blach. Gzyms wieńczący, okna zamknięte półkoliście. Wejście do kruchty przez piaskowcowy gotycki portal z XIV wieku. Ołtarz główny barokowy, z drewna polichromowanego, z obrazem olejnym na płótnie świtego Wawrzyńca i rzeźbami dwuch świętych z początku XVIII wieku. Również barokowe z XVIII wieku: fragment ołtarza bocznego, ambona, chór muzyczny, prospekt organowy, balaski, konfesjonał i ławki drewniane oraz marmurowa chrzcielnica. Obrazy olejne na płótnie: świętego Mikolaja - barokowy z XVIII wieku, Madonna z Dzieciątkiem i stacje drogi krzyżowej z początku XIX wieku. Rzeźba świętego Jana Nepomucena – drewniana, polichromowana z XVIII wieku. Epitafium Krzysztofa Landskrona z piaskowca, płaskorzeźbione renesansowe z około 1575 r. Drugie epitafium nieczytelne, również piaskowcowe z tegoż okresu. Na wschód od kościoła cmentarz z zachowaną częścią nagrobków od XIX wieku (zaniedbany). W pobliżu kościoła mogiły z lat czterdziestych XX wieku.
Za Świątynie Krainy Łęgów Odrzańskich