Pierwszą linię obsługiwaną przez tramwaj konny we Wrocławiu uruchomiono 10 lipca 1877 na trasie od ulicy Krasińskiego do Zoo.
Trasy tramwajów konnych były przeważnie jednotorowe z mijankami. W późniejszych okresach dobudowywano drugie tory, co pozwoliło zwiększyć częstotliwość kursowania. Korzystano z dwóch zajezdni: przy ul. M. Skłodowskiej-Curie 39 i Powstańców Śląskich 98, wyposażonych w łaźnie dla koni, kuźnie, myjnie wozów pasażerskich, piwnice ogniotrwałe na naftę, wagi cetnarowe, warsztaty naprawcze i lakiernie. Po uruchomieniu tramwaju elektrycznego ostatnią linię konną zlikwidowano 30 czerwca 1906 (linia most Zwierzyniecki - most Szczytnicki przez ul. Parkową).
Trasy tramwajów konnych były przeważnie jednotorowe z mijankami. W późniejszych okresach dobudowywano drugie tory, co pozwoliło zwiększyć częstotliwość kursowania. Korzystano z dwóch zajezdni: przy ul. M. Skłodowskiej-Curie 39 i Powstańców Śląskich 98, wyposażonych w łaźnie dla koni, kuźnie, myjnie wozów pasażerskich, piwnice ogniotrwałe na naftę, wagi cetnarowe, warsztaty naprawcze i lakiernie. Po uruchomieniu tramwaju elektrycznego ostatnią linię konną zlikwidowano 30 czerwca 1906 (linia most Zwierzyniecki - most Szczytnicki przez ul. Parkową).