MENU
Tzw. dom profesorów w Głuszycy. Wybudowany w XVIII w. przez bogatego kupca lnem, posiadał na pierwszym piętrze piękną salę z barokowym wystrojem, którą opisano w folderze reklamowym o Głuszycy z 1938 r. Na temat lokalizacji i powojennych losów budynku nic jak dotąd nie znalazłam. Ilustracja z "Wüstegiersdorf und Oberwüstegiersdorf. Zwischen dem Waldenburger Bergland und Eulengebirge", folderu wydanego w 1938 r.

Dodał: U.N.° - Data: 2007-11-05 22:37:29 - Odsłon: 3980
Lata 1936-1938


Budynek w kształcie litery T z murowanym parterem i szachulcowym piętrem stał w Jedlince Górnej (Blumenau) nieopodal znanej gospody „Wiesenmühle”. Wybudowany został w 1722 r. przez G. Schneidera, o czym świadczyła inskrypcja nad drzwiami z kutego żelaza na parterze: "Dies erbaute G. Schneider Anno 1722". Za tymi drzwiami znajdowało się pomieszczenie ze sklepieniem kolebkowym, służące początkowo handlowi lnem. Oprócz niego na parterze było jeszcze jedno pomieszczenie mieszkalne. W 1738 r. właścicielem budynku został kupiec lnem Willers, którego syn wybudował w 1744 r. skrzydło środkowe z barokowym salonem na piętrze o 7 m długości i 6,5 m szerokości. Już prowadzące na piętro drewniane schody, których narożne słupy wieńczyły rzeźbione wazy z kunsztowną poręczą zwracały uwagę gości. Przedsionek na piętrze zdobiły polichromie z pnączami i kwiatami oraz 4 duże obrazy przedstawiające 4 jeźdźców symbolizujących cztery pory roku.
Ściany i sufit barokowego salonu z 7 oknami zdobiły malowidła o różnej wartości artystycznej. Szczególną ozdobę salonu stanowił wartościowy piec kaflowy z białych kafli z niebieską ramką.
Budynek służył początkowi handlowi lnem, później odziedziczył go wrocławski profesor uniwersytecki Karl Ernst Christoph Schneider i odtąd był on domem letniskowym. Po śmierci profesora Schneidera w 1856 r. jego 7 synów, z których aż pięciu było profesorami, spotykali się często w odziedziczonym domu, który od tego czasu nazywano "domem profesorów" (Professorenhaus). Drugą swą nazwę "Schietingerhaus" budynek otrzymał od innego mieszkańca, malarza Alberta Schietingera, żonatego z wnuczką prof. Schneidera. W 1923 r. budynek został sprzedany przez wnuka prof. Schneidera. Przed wojną istniały plany utworzenia w nim muzeum tekstylnego.
Wg: "Unvergessene Waldenburger Heimat", Verlag Helmut Schal, Norden, 1969
Powojenne losy budynku nieznane.

  • /foto/88/88274m.jpg
    1920 - 1945
  • /foto/6132/6132208m.jpg
    1930 - 1935
  • /foto/6132/6132213m.jpg
    1930 - 1935
  • /foto/6132/6132225m.jpg
    1930 - 1935
  • /foto/183/183081m.jpg
    1936 - 1938
  • /foto/7938/7938712m.jpg
    1939

inne

Poprzednie: Hotel Tumski Strona Główna Następne: Dom profesorów


ragnar | 2007-11-05 22:44:19
Czyli dziś na próżno go szukać, może SIERP będzie coś więcej wiedział.
SIERP | 2007-11-06 08:28:37
Czuję się wywołany do tablicy. Niestety nie mam pewnej lokalizacji, ale za to mam link do wspomnianego katalogu
U.N. | 2007-11-06 17:11:57
Znalazłam parę informacji na temat budynku, dodałam je do opisu obiektu. Wiem teraz wprawdzie, że budynek stał gdzieś w Jedlince Górnej (czyli obecnym Przedmieściu), ale ponieważ na dostępnych mi mapach leżąca w pobliżu gospoda "Wiesenmühle" też nie jest zaznaczona, więc nadal nie znam dokładniejszej lokalizacji.
SIERP | 2007-11-08 11:06:49
No to jesteśmy w domu. tzn. w "domu profesorów". Gospoda Wiesenmühle znajdowała się w miejscu obecnego budynku przy ul.Ogrodowej 5. Idąc tym tropem typuję, że DP to budynek z murem pruskim widoczny z prawej strony na tej pocztówce
SIERP | 2007-11-08 20:36:48
Tu zdecydowanie lepiej widać gęstą kratownicę charakterystyczną dla tego budynku
roman swist | 2009-01-01 10:45:41
Budowla zwana klejnotem z racji swego piękna i bezcennej wartości z racji walorow architektonicznych, zbudowana zostala w 1722r. przez niejakiego Schneidera.W 1738r. kupił ją kupiec lnu Willers.Wiecej można dowiedzieć się na jej tema tz lektury " Unvergessene Waldenburger Heimat.. ", wyd. w 1969r.