| |
|
|
|
|
|
|
Wieża Bismarcka (niezrealizowana)
Bismarckturm
|
|
|
|
|
|
|
Otto von Bismarck (1815-1898), premier pruski, pierwszy kanclerz Rzeszy. Polityk, który odegrał czołową role w zjednoczeniu państw niemieckich przeprowadzonym pod egidą Prus. Jedna z wiedeńskich gazet uznała, iż data jego śmierci wyznaczyła ,,koniec XIX wieku’’. Wiadomość o zgonie ,,żelaznego kanclerza’’, zmarłego 30 lipca 1898 roku, dotarła do Legnicy, tuż przed uroczystościami związanymi z odsłonięciem pomnika cesarza Wilhelma I, zaplanowanymi na 4 sierpnia. Świąteczny nastrój, zakłócony został ...
Otto von Bismarck (1815-1898), premier pruski, pierwszy kanclerz Rzeszy. Polityk, który odegrał czołową role w zjednoczeniu państw niemieckich przeprowadzonym pod egidą Prus. Jedna z wiedeńskich gazet uznała, iż data jego śmierci wyznaczyła ,,koniec XIX wieku’’. Wiadomość o zgonie ,,żelaznego kanclerza’’, zmarłego 30 lipca 1898 roku, dotarła do Legnicy, tuż przed uroczystościami związanymi z odsłonięciem pomnika cesarza Wilhelma I, zaplanowanymi na 4 sierpnia. Świąteczny nastrój, zakłócony został żałobą po śmierci wybitnego męża stanu. Wówczas to powstał w Legnicy projekt wzniesienia w mieście pomnika Bismarcka. Arnold zum Winkel napisał o tej idei: ,,Jak wspaniale wyglądałyby postacie tych dwóch wielkich mężów, cesarza i jego kanclerza, przed wzrokiem potomnych’’. Zdecydowano się na budowę monumentalnej wieży widokowej pełniącej jednocześnie funkcję pomnika. Granitowa budowla miała symbolizować siłę charakteru Bismarcka. Była to, obok hieratycznych posągów, powszechnie stosowana w Niemczech form upamiętnienia jego osoby. Pierwsza na Śląsku wieża ku czci Bismarcka wzniesiona została jeszcze za jego życia, w 1869 roku na Jańskiej Górze położonej 10 km na wschód od Sobótki ( patrz  – przypadek K.K.) Wysoka na 25 metrów, zawdzięczała swe powstanie ówczesnemu właścicielowi dóbr Sokolniki. Istnieje do dzisiaj, podobnie jak wieża zbudowana w 1907 roku na Wieżycy, także w pobliżu Sobótki ( patrz – przypadek K.K.) W Górach Sowich wieża poświęcona Bismarckowi, wzniesiona została w 1906 roku (patrz – przypadek K.K.) Budowlę na Wielkiej Sowie, w pierwszym roku jej istnienia odwiedziło ponad 21 tysięcy turystów. W tym samym okresie podobne w formie pomniki powstały w okolicach Zielonej Góry (1902 r.) (patrz – przypadek K.K.) , Żagania (1909 r.) ( patrz – przypadek K.K.) , Mysłowic (1907 r.) i Raciborza (1913 r.) .
Legnicka wieża Bismarcka miała stanąć na najwyższym w okolicy wzniesieniu, Wzgórzu Zwycięstwa (Siegeshöhe), na południe od Szosy Złotoryjskiej, miedzy zbiornikiem wody pitnej, Laskiem Mieszczańskim i kopcem Mattheusa. Pomnik zaprojektował Paul Oelmann, ówczesny szef Urzędu Budowlanego w Legnicy. Rysunkowe szkice, plany i gipsowy model, zaprezentował on , 6 listopada 1907 roku, członkom komitetu budowy wieży, przedstawicielom władzy państwowej i miejskiej oraz innym zaproszonym gościom. Granitowa wieża na planie kwadratu o boku 9 m, miała posiadać salę widokową na wysokości 20 m oraz platformę przeznaczoną na znicz umieszczoną na wysokości 32 m. 5 kwietnia 1908 roku odbyła się uroczystość położenia kamienia węgielnego, która zgromadziła przedstawicieli władz administracyjnych wszystkich szczebli, delegacje korporacji studenckich z Wrocławia, reprezentantów cechów i stowarzyszeń oraz korpus oficerski. Koszty budowy w 1908 r. szacowano na 47.000 marek. Pieniądze pozyskiwane były w różnorodny sposób, nie udało się jednak przed 1914 r. zgromadzić funduszu umożliwiającego rozpoczęcie budowy. Wybuch wojny przeszkodził w realizacji projektu.
Żródło: G. Humeńczuk, Legnickie pomniki przed II wojną światową, Legnica 2000.
Znacznik na mapie ( z powodu braku czasu) - mocno orientacyjny! (K.K.)
Pokaż więcej
Pokaż mniej
|
|
/
