Historia wsi Komorowice oraz zabytkowego pałacu sięga XIII wieku. Pierwsze pisane informacje pochodzą z bulli protekcyjnej papieża Innocentego IV, wystawionej na prośbę wrocławskiego biskupa Tomasza 9 sierpnia 1245 r. w Lyonie. W ciągu przeszło 700-letniej historii wieś Komorowice, która z pewnością w niedalekiej przyszłości będzie peryferyjnym osiedlem Wrocławia, kilkakrotnie zmieniała swoją nazwę. W 1245 roku nazywano ją Comornice. W 1358 roku w zapisach księgi ziemskiej Karola IV widnieje jako Jencz. W 1382 r. w dokumencie króla czeskiego Wacława pojawiła się nazwa Gencz. Później przez kilka wieków wieś nosiła nazwę Wasserjentsch, a w latach 1937 - 1945 Schönwasser). Do ciekawostek historycznych należy fakt, że w 1457 roku wieś wraz z budowlą należała do pisarza księstwa wrocławskiego - Seniora Rady Miejskiej Wrocławia Marcusa Beckensloera. Jeden z jego trzech synów Johann był arcybiskupem Salzburga i prymasem Węgier. Praktycznie od 1529 roku pałac, po przejęciu przez bogatego mieszczanina wrocławskiego Melchiora Hirschowa von Kaltenbrunn, był sukcesywnie przebudowywany, choć zachował swój architektoniczny charakter do dziś. Z tego okresu został dobrze zachowany herb rodzinny, umiejscowiony na przedniej wieży pałacu. Herb ten jest powielony również na epitafium południowej elewacji kościoła św. Marii Magdaleny (1541 r.) we Wrocławiu. W opracowaniu historycznym sporządzonym dla tego obiektu mamy ujętych praktycznie wszystkich właścicieli pałacu od ponad 600 lat. Wszyscy oni byli bardzo związani z Wrocławiem. n Podobno udało się Państwu uchronić ten zabytek przed zniszczeniem, o czym świadczą zaawansowane prace zabezpieczające. - Pałac kupiliśmy w 1998 roku i od tego czasu trwają prace zabezpieczające. Dzięki dobrej współpracy z wojewódzkim konserwatorem zabytków udało się zabezpieczyć całe poddasze oraz dach, co powstrzymało proces dewastacji pałacu. Posiadamy [spółka wrocławska Spółka ZEC HURT] wstępnie zatwierdzoną koncepcję odbudowy oraz zagospodarowania terenu. Budynek pałacu został odgruzowany, na ukończeniu są prace archeologiczne. Dzisiaj już w zasadzie nic nie stoi na przeszkodzie, aby przystąpić do prac związanych z odrestaurowaniem i zagospodarowaniem obiektu.