Kościół wzniesiony w połowie XIII w. poza obrębem miasta (dlatego niekiedy przypisywany jest Sędziszowej) kościół, przebudowany ostatnio w 1507 r. (dobudowa wieży, zakrystii, przekucie części okien, wstawienie portali) uważany jest za jedną z najlepiej zachowanych budowli romańskich (wyposażenie jednak zabrano w 1956 r. do Poznania i Warszawy). Jest to okazała, orientowana budowla murowana z kamienia, z prostokątną nawą i kwadratowym prezbiterium oraz, na osi, 3-kondygnacjową wieżą zwieńczoną iglicowym hełmem. Dwuspadowe dachy nawy i prezbiterium oraz hełm wieży kryte gontem. Wnętrze oświetlają rozglifione okna w kamiennych opaskach, przeważnie zamknięte półkoliście.
Z czasów, gdy kościół służył ewangelikom zachowały się: drewniana, polichromowana ambona z 1613 r., renesansowe, drewniane stalle z 1562 r. oraz zespół 12 XVI w. kamiennych płyt nagrobnych i epitafiów przedstawicieli rodów v. Hoberg (późniejszy Hochbergowie z Roztoki i Książa), v. Zedlitz i v. Nimptsch. Prawdopodobnie kościół był inkastelowany, o czym świadczy otaczający go XV w. mur solidną oskarpowaną bramą.,
Obecnie kościół nie jest wykorzystywany do celów kultowych. Wg. informacji umieszczonych w broszurze, którą można sobie wziąć na miejscu – po zakończeniu prac konserwatorskich i remontowych ponownie będzie pełnił swoją pierwotną funkcję kościoła cmentarnego.