O urazie nie ma mowy, będzie okazja pogadamy. Jeszcze raz zobacz co napisałeś: "Zasadniczo zdjęcie nic nie wnosi". W sytuacji kiedy nie ma żadnej ilustracji ani obiektu. Wg mnie wnosi bo jest początkiem. Jak pojawią się lepsze obejmujące ten sam obraz to sam je skasuję. Dalej: "jak się te zdjęcia mają do komunikatu na pierwszej stronie obiektu?". Nie będę tłumaczył, wyjaśnienie jest w moim pierwszym komentarzu. Dalej. Ja wierzę, że o technicznej stronie fotografowania przerastasz mnie o głowę. Ale trochę uległeś jej magii. Tłumaczyłem może zbyt subtelnie powołując się na klasyczny przykład, z którego wniosek jest taki, że tzw. jak to określasz "szkolny błąd-dystorsja przy szerokim kadrze" to prawidłowe widzenie ludzkiego oka i postrzeganie świata jakim on jest. Fotografuję od zawsze złej jakości sprzętem, bo na lepszy (droższy mnie nie jest stać). Rozumiem, że im droższy tym mniejsza dystorsja. Jeśli tak to jaki obraz uzyskamy tym super sprzętem fotografując Partenon? Co do nieba to tyle barw, odcieni, jasności itd. o chmurach nie wspomnę, że naprawdę patrząc na to zdjęcie coś by się znalazł z tak szerokiego zestawu. Dalej: "unikasz zdjęć bladych, bez wyrazu, czyli nijakich". Ciągle przemawia przez Ciebie duch technicznej magii. Przyjrzyj się temu zdjęciu uważnie zapominając na chwilę o jego technicznych niedoskonałościach. To zdjęcie nie jest takie jak je opisałeś. Ja patrząc na nie, widzę marność człowieczego losu. Mam tutaj wszelkie dobra cywilizacji: mieszkanie, samochód, uciechy i co. Kroczymy drogą, która nas wiedzie no właśnie gdzie? To widzę ja ale chyba nietylko ja o czym świadczy ocena zdjęcia. Jak widać trochę humanistów jest na tym świecie. Odpuść sobie trochę tą technikę, bo tak naprawdę dobrze wykonane technicznie zdjęcie to rarytas a wyczekiwanie na kąt słońca, chłodne powietrze przyczynia się raczej do pomnażania zdjęć poprawnych ale bezuczuciowych. Proponuję zakończyć ten wątek a dalszy ciąg dyskusji jak zdarzy się okazja.