Barokowy ratusz, który w latach 1731-1855 (1857) zajmował centralne miejsce na wałbrzyskim Rynku. Inicjatorem budowy ratusza był Hans Abrahamm von Czettritz. Kamień węgielny pod budowę położono 12 maja 1731r. już 9 listopada tego samego roku budowa została ukończona. Założony na planie regularnego prostokąta, dwukondygnacyjny, symetryczny na głównej osi budynek, wykonany z tzw. "muru pruskiego" (Fachwerk). Nakryty mansardowym dachem z lukarnami, z których środkowa (na dłuższym płacie dachu) imituje szczyt. Centralnie wystająca wieża (wieżyczka) ratuszowa na podstawie kwadratu, nakryta jest dwustopniowym hełmem, gdzie stopień drugi spoczywa na podwyższających wysokość hełmu słupkach i zakończony jest pozłacaną kulą z chorągiewką. Na bocznych ścianach wieży białe tarcze zegarowe, na tle których poruszały się pozłacane wskazówki. Ściany obu kondygnacji, wieży i obu pseudoszczytów (lukarny środkowe) pokryte tynkiem, zapewne w którym wykonane zostały zdobienia: boniowania naroży i pilastrów flankujących wejścia, płyciny. Parter zajmowały pomieszczenia urzędowe i wyszynk (Schankzimmer), na piętrze znajdowały się pomieszczenia mieszkalne i tzw. Salon, duże pomieszczenie służące dla oficjalnych i prywatnych uroczystości. Czy poddasze zajmowały facjatki? Prawdopodobnie tak. Ratusz remontowano w roku 1753 (wieża), w roku 1787 (wieża, tynki oraz złocenia) i w 1825 (odnawiano tynki oraz złocenia). Po wybudowaniu budynku nowego ratusza (1856r.), w roku 1857 (po pierwszym kwietnia) stary ratusz rozebrano i postawiono na jego miejscu zbiornik na wodę, zasilany z miejskiego wodociągu.
CIEKAWOSTKI: 800 talarów pożyczki na budowę ratusza udzielili mnisi z krzeszowskiego klasztoru, w 1742 r. w ratuszu odbywały się msze ewangelików, w 1794 r. w ratuszu była wartownia Straży Obywatelskiej, od 1799r. w korytarzu wystawiona była miejska waga,w latach 1855-1857 w ratuszu siedzibę swą miał niejski sąd jak również były tam cele dla aresztantów, pierwotnie zamierzano nie wyburzać całego ratusza - miano pozostawić wieżę a wokół niej postawić nowe, bardziej estetyczne i trwałe kramy w miejsce szpecących do tej pory drewnianych bud. Pozostałość ratusza w postaci często do tej pory psującego się ratuszowego zegara "podarowano" w ramach pomocy odbudowującym się po pożarze Ząbkowicom Śląskim (w kwietniu 1858 r. wielki pożar zniszczył większość budynków w obrębie średniowiecznych murów miejskich, w tym rynek z ratuszem).