Przed wojną była to fabryka odlewów i armatury Conrad Christ & Co., Metallgiesserei und Armaturenfabrik (skrótowo nazywana także Christ Armaturen). Adres przedwojenny: Schertendorfer Strasse 26z (ob. ul.Jarosława Dąbrowskiego).
Właściciel firmy, Conrad Christ, mieszkał przy Kaiser Wilhelm-Platz (Hindenburg Platz) 10 (ob. pl.Bohaterów).

Lubuska Fabryka Zgrzeblarek Bawełnianych, zwana w skrócie jako “Falubaz”, przejęła w roku 1945 obiekty przy ul. Dąbrowskiego, które znajdowały się w stanie poważnego zniszczenia. Po ich uporządkowaniu przez 30-osobową grupę pionierską i przyjęciu nazwy Warsztatów Remontowych Maszyn Włókienniczych, przystąpiono do produkcji zastępczej (wózków bagażowych, taczek itp.). Dopiero od roku 1947 zakład przystąpił do uruchomienia produkcji maszyn włókienniczych. W roku 1953 pierwsza partia 75 zgrzeblarek powędrowała do Turcji. Zapoczątkowało to gwałtowny rozwój produkcji eksportowej w fabryce, przyczyniając się do rozbudowy przedsiębiorstwa przy ulicach Jana z Kolna i Dąbrówki. Zgrzeblarki z Zielonej Góry zakład eksportował do Jugosławii, Bułgarii, Czechosłowacji, Węgier, Austrii, RFN, Holandii, Australii, Egiptu, Kolumbii, Meksyku, Tunezji, ZSRR, Portugalii, Indii i Mongolii. Dziś, po przemianach w Polsce w roku 1989, zakład właściwie nie istnieje. Na jego bazie w roku 1999 powstała firma Falubaz Polska S.A., która początkowo kontynuowała produkcję maszyn i urządzeń włókienniczych a obecnie dodatkowo zajmuje się produkcją dla przemysłu budowlanego i ochrony środowiska (np. wyposażenie sortowni odpadów, maszyny kopalniane, przenośniki, itp.).
/Petroniusz w oparciu o i /