Historia robót górniczych w Lutyni sięga XVI w. Podobnie jak w wielu innych ośrodkach roboty górnicze prowadzone były na tym złożu z przerwami aż do początków XX w. W latach 20. XX w. ponownie uruchomiono kopalnię w Lutyni, wznosząc nowoczesny (na owe czasy) zakład górniczy, połączony z kompleksem przeróbczym. Obecnie wyrobiska kopalni są niedostępne. Porównując zachowane plany wyrobisk kopalni pochodzące z okresu ponownego jej uruchomienia już w XX w. z XVIII wiecznymi planami zachowanymi w zbiorach Archiwum Państwowego w Katowicach stwierdzić można, że struktura podziemna kopalni została
w okresie ponownego jej uruchomienia znacznie rozbudowana. Dobrze zachowana jest natomiast część zabudowań powierzchni kopalni, w tym duże, żelbetowe konstrukcje stanowiące pozostałości zakładu przeróbki rud. Dobrze zachowane są liczne elementy układu technologicznego, w tym zbiorniki zasypowe, pozostałości systemu transportowego, osadniki itp. W czerwcu 1919 r. reprezentant Kopalni Ołowiu „ Neue Philipp” w Lutyni przekazuje urzędnikowi okręgowemu z regionu górniczego Ost-waldenburg plan kopalni, wg którego uruchomiono ponownie kopalnię w Lutyni. Zamknięcie jej nastąpiło w lecie 1927 r. Za . Z. Waluś.