Grupa skalna "Słonecznik" to najlepiej widoczne skały w Karkonoszach. Góruje nad Karpaczem Górnym i okolicami, położna jest na wysokości 1423 m n.p.m. i nie leży, jak to może się wydawać z dołu, na grzbiecie Karkonoszy, ale poniżej niego. Mocno zerodowany ostaniec ma ok. 10 m wysokości, 12 m długości, 5 m szerokości i zbudowany jest z granitu drobnoziarnistego. Najbardziej na północ wysunięta, nieco odosobniona skała przypomina postać ludzką (niemal jak posąg na Wyspie Wielkanocnej), co rozbudzało fantazję podróżników, którzy powstanie formacji skalnej przypisywali siłom nieczystym. Dawniej lokalizowano tu siedzibę Ducha Gór nazywając skałę "Gniazdem Ducha Gór". "Słonecznik" wziął swoją nazwę stąd, że dawniej słońce nad skałą wskazywało mieszkańcom południe. Jest również doskonałym punktem widokowym na Karkonosze (poniżej nas Pielgrzymy) i zachodnią część Sudetów. Wprawne oko dojrzy również odległą Ślężę. Na jednym z głazów leżących po zachodniej stronie, można zauważyć nieduży kociołek wietrzeniowy (ok. 20 cm średnicy), który sugeruje, że głaz ten był kiedyś zwieńczeniem jednego z filarów (kociołki wietrzeniowe tworzą się na górnej powierzchni skał). Prawdopodobnie pod wpływem erozji filar przewrócił się, a interesujący nas głaz upadł obok. (moose - różne źródła głównie naszesudety.pl)