Most w km 5+845 linii nr 271 Wrocław Główny - Poznań Główny. Most przeprowadza tory linii kolejowej nad korytem Odry i terenem zalewowym. Każdy z dwu torów ułożony jest na niezależnych od siebie konstrukcjach. Tory ułożone są w prostej. Przyczółki mostu znajdują się w km 5+617 i km 6+073. Szerokość koryta Odry pod mostem wynosi 90m. Światło mostu pomiędzy dnem rzeki a spodem przęseł wynosi 14,7 m. Średnie światło pod mostem do zwierciadła wody wynosi 9-10 m. Most powstał w latach 1855-56 jako jednotorowy (w zakresie toru nr2) i był w późniejszym okresie kilkakrotnie przebudowywany. Konstrukcja mostu dla toru nr 1 pochodzi prawdopodobnie z roku 1895. Kształt mostu przed ostatnią przebudową wynika z odbudowy po zniszczeniach wojennych przeprowadzonej w latach 1947-1961. Most posiada 31 podpór, w tym 2 przyczółki, dwa filary nurtowe, filary wahaczowe pod torem nr 1, filary zwykłe w torze nr 2.
Przesła nad korytem rzeki:
- w torze nr 1 (wschodni) - dwa stalowe spawano-nitowane, kratownicowe (paraboliczny pas górny, jazda dołem), prawdopodobnie z 1961 roku - zastąpiły przedwojenną, ciągłą, dwuprzęsłową kratownicę. Rozpiętość pierwszego przęsła 61,8 m. Rozpiętość drugiego przęsła 67,5 m.
- w torze nr 2 (zachodni) - trzy stalowe przęsła kratownicowe - przęsło nr 1 prawdowopodobnie z 1961 r., a przęsła 2 i 3 zostały przełożone z rozebranej części mostu nad terenem zalewowym w torze nr 1 i zastąpiły istniejące w tym miejscu dwie, jednoprzęsłowe kratownice (ok. 1961 r.). Przęsło nr 1 to kratownica o parabolicznym pasie górnym o rozpiętości 61,8 m, identyczne jak przęsło nr 1 w torze nr 1. Przęsło nr 2 i nr 3 to kratownice słupkowo-krzyżulcowe, pomosty z jezdnią otwartą, o długości 32,7 m każdy.
Przęsła nad terenem zalewowym:
- w torze nr 1 - pierwotnie znajdowały się tu stalowe, nitowane kratownice słupkowo-krzyżulcowe (takie jak przesła nurtowe 2 i 3 w torze nr 2), które po 1961 r. zastąpiono przęsłami żelbetowymi, belkowymi, ciągłymi. Występuje 8 konstrukcji dwuprzęsłowych i 4 konstrukcje trójprzęsłowe rozmieszczone w czterech grupach po trzy w układzie 2+3+2 przęsła.
- w torze nr 2 - pierwotnie znajdowało się tu 28 ceglanych przęseł sklepionych podzielonych na cztery grupy po 7 filarów grupowych. Rozpiętości sklepień wynosiły około 10,3 m. Podczas przebudowy ok. 1960 r. zastąpione żelbetowymi, belkowymi przęsłami o schemacie statycznym belki swobodnie podpartej. Zastosowano wówczas eksperymentalne rozwiązanie z „samonośnym” zbrojeniem, do którego mocowane były szalunki. Jako podpory dla przęseł wykorzystano zmodyfikowane istniejące filary kamienno-ceglane i przyczółek nr2. Rozpiętości przęseł wynoszą 10,6 m.
Most Poznański został gruntownie przebudowany w latach 2012-2014 - szczegóły w podobiekcie
(moose - dane za Projektem Budowlanym Modernizacji linii kolejowej E59, Wrocław, marzec 2009 r.)

Uroczyste otwarcie magistrali poznańskiej nastąpiło w dniu 27 października 1856 roku. Wtedy to wyruszył przyozdobiony kolorowo pociąg z Wrocławia do Poznania. Wśród kilkuset oficjeli obecni byli:
- minister handlu Heydt
- dyr. kolei górnośląskiej Löbbecke
- prezydent naczelny Śląska baron Schleinitz
- naczelny inżynier Rosenbaum
Pociąg stanął w Poznaniu o 13.00 gdzie zabrał w drogę powrotną do Wrocławia gości z Poznania i wyruszył o 18.00
b/h/2009

"..Sześć przęseł wielkiego mostu kratowego na Odrze rozerwane i zwalone do wody. Przęsła te stworzyły zator dla płynących po rzece bali wszelkiego rodzaju, odpadków drzewnych, części połamanych mebli, podziurawionych łódek z pływającymi bosakami itp., wśród których widniały nagie czaszki i kości ludzkie. Przechodząc nad głównymi nurtami po uginającej się i zalewanej wodą desce, wyłowiłem bosak i zanurzyłem go do dna celem zmierzenia głębokości wody, a kiedy wyciągnąłem bosak, na haku jego wisiał kawałek ręki z palcami obgryzionymi widocznie przez ryby"
Tadeusz Mikulski - "Pierwszy dzień" - "Trudne dni" 1961 TMW

27 kwietnia 1947 roku odbudowano na stałe wielki, wieloprzęsłowy most kratowy przez Odrę, pomiędzy stacjami Wrocław Popowice i Wrocław Osobowice. Zadanie było bardzo trudne. Polska zobowiązała się na konferencji międzynarodowej przygotować na 4 maja 1947 roku dla pociągów bezpośredniej komunikacji przechodzącą przez Wrocław trasę: Sztokholm - Praga - Bazylea. Na tej trasie leżał pod Wrocławiem zniszczony most przez Odrę. W tym miejscu należało przeciągnąć odbudowane przęsło mostowe o długości przeszło 60 metrów w poprzek koryta rzeki na wysokości 12 metrów ponad nią. Przeciągająca się zima i gwałtowna powódź uniemożliwiły budowanie w rzece stosowanych zwykle w takich wypadkach jarzm i rusztowań; więc gdy termin umowy się zbliżał, a wody nie opadały, polski inżynier kolejowy opracował śmiały projekt przesunięcia wielkiej kratownicy przez rzekę na wysokiej podporze skonstruowanej na pływającej barce. W dniu 17 kwietnia 1947 roku projekt ten został zrealizowany. Wielka kratownica mostu, zgodnie z obliczeniami projektodawcy, została w ciągu 90 minut przeciągnięta przez całą szerokość rzeki w oczach zalegającej oba brzegi Odry publiczności i zgromadzonych licznych przedstawicieli prasy i świata naukowego oraz ekipy operatorów filmowych.
bonczek/hydroforgroup/2010 - fragment "Dolny Śląsk" 1948