Około 1912 roku zbudowano tu fabrykę szamotowej cegły, którą w 1923 r. połączono około 3 km odcinkiem kolejki wąskotorowej ze stacją kolejową w Mirsku. W tym celu musiano zbudować most na Kwisie (jest to most znajdujący się obok Zakładów Metalowych w Mroczkowicach, pierwotnie był to więc most kolejowy). Most ten służy do dnia dzisiejszego, jednakże kolejka została jeszcze przed wojną rozebrana (wg innych informacji była czynna do lat 50.). Przed wojną eksploatowano już tutaj biały kaolin do produkcji porcelany. Po wojnie już w 1946 r. prowadzono dalsze rozpoznanie złoża pod kątem eksploatacji kaolinu. W latach 1946-1948 eksploatowano także istniejącą tam żyłę kwarcu (ciągnącą się aż 0,5 km w kierunku na zachód do wzniesienia Martwy Kamień - obecnie Wyrwak) do produkcji fajansu i porcelitu. W wierceniach poszukiwawczych stwierdzono występowanie kaolinu w pokładach o miąższości 20 m - z uwagi na doraźność badań głębiej nie wiercono. Kopany kaolin, wykorzystwywany jako surowiec dla przemysłu materiałów ogniotrwałych, przemysłu papierniczego i kosmetycznego, był skromnie ekslploatowany i nawet w 1970 r, rekomendowano dokładniejsze rozpoznanie złoża jako perspektywicznego. Trudno powiedzieć kiedy porzucono ostatecznie wydobycie. Na miejscu pozostały zalane wyrobiska i ruiny obiektów o nieustalonym przeznaczeniu. (moose za M. Budkiewicz Złoże kaolinu z Kamienia koło Mirska w: Kwartalnik Geologiczny, t. 15, nr 2, 1971 r.