Kościół parafialny Matki Bożej, zbudowany w 2. ćw. XIII w., rozbudowany w XIX w., restaurowany w latach 1964-1965. Orientowany, murowany z kamienia, jednonawowy, z wydzielonym prezbiterium zamkniętym półkolistą absydą i nakrytym sklepieniem krzyżowo-żebrowym, z wieżą od zachodu. We wnętrzu ołtarz główny barokowy z początków XVIII w., drewniana, renesansowa ambona, klasycystyczna chrzcielnica z 1828 r. a na wieży dzwon z 1658 r.