Klasycystyczny dwór z I poł. XIX w.; modernizowany pod koniec XIX w.; zachowane: bogato zdobiona stolarka nadproży drzwiowych, na których w sposób zróżnicowany przedstawiono putta z różnymi atrybutami (winne grono, snop zboża, wieniec kwietny, owieczka); eklektyczny wystrój wnętrz: sztukaterie w sieni głównej pierwszego traktu oraz pomieszczeniach pierwszej kondygnacji; zachowany także piec; obiekt jest dwukondygnacyjnym, założony na rzucie prostokąta z siedmioosiową fasadą, którą wyróżnia płytki pseudoryzalit ujęty lizenami zamkniętymi trójkątnym szczytem.