Sala kolumnowa powstała prawdopodobnie krótko po wybudowaniu Domu Georga na początku XVII wieku, w trakcie dalszej rozbudowy rezydencji. Sklepienie sali oparte było na dwunastu bogato zdobionych kolumnach z piaskowca. W roku 1710 rozpoczęły się prace modernizacyjne siedziby Schönaichów a ich wstępny projekt prawdopodobnie sporządził architekt i malarz Johann Jacob Wagner ze Wschowy. Właśnie on miał być autorem przebudowy sali kolumnowej, co nastąpiło I połowie XVIII wieku. W południowej ścianie sali wybito cztery otwory drzwiowe (porte-fenêtre), komunikując ją w ten sposób z przyległym ogrodem. Wnętrza sali bogato ozdobiono dekoracją sztukatorską i malarską o tematyce mitologicznej. Na ścianach można było podziwiać sceny "Kąpiel Diany" i "Sąd Parysa" a na sklepieniu "Ucztujących na Olimpie Bogów". Bogatą oprawę otrzymał kominek a jedną z wnęk udekorowano muszlami i figurą Junony. Po przebudowie sala kolumnowa stała się najbardziej reprezentacyjnym pomieszczeniem zamku i wkrótce nazwana została salą ogrodową (Saalaterra). W wyniku pożaru w roku 1945 południowa część ściany uległa zniszczeniu, zachowała się natomiast ściana północna, od strony dziedzińca i ściany - zachodnia i wschodnia. W latach 60. XX wieku harcerze porządkujący ruiny wydobyli i wyeksponowali ocalałe z pożaru kolumny. Kilka lat temu teren po sali zniwelowano zasypując piwnice. W ostatnim czasie ponownie wyeksponowano odrestaurowane kolumny.
/Petroniusz w oparciu o publikację "Siedlisko poprzez wieki, Andrzejewski T., Kula M., Fundacja Karolat, Siedlisko 2014/