Wzniesiony w poł. XIII w. (przed 1302), przebudowany w 1697 i 1718 (sklepienie pozorne, kruchta zachodnia i zakrystia) restaurowany w XIX w. i w 1969 roku. Orientowany, murowany częściowo z kamienia, z dobudówkami z cegły, jednonawowy, z kwadratowym prezbiterium zakończonym trójboczną absydą, z drewnianą wieżą wprowadzoną w obrys bryły i wyrastającą z dwuspadowego dachu. Nawę przykrywa pozorne sklepienie krzyżowe, prezbiterium krzyżowo-żebrowe a apsydę ćwierćkopuła. W prezbiterium znajduje się przyścienne sacramentarium, w nawie sześć całopostaciowych rzeźbionych płyt nagrobnych z XVII w.