Istnienie pierwszej świątyni w Roztoce wskazuje rejestr arcybiskupa Gabriela von Rimini z 1318 r. Nieistniejący już kościół w roztoce nosił cechy budowli późnogotyckiej, raczej z początku XVI wieku (pierwszy dzwon pochodził z 1499 r.), niż z XV z uwagi na większe rozmiary nawy i brak przypór. Dwuczęściowy chór miał sklepienie krzyżowe na późnogotyckich żebrach spoczywających na wspornikach. W przeszłości chór po stronie południowej wychodził na otwartą halę dwunawową, z której zachowały się tylko ...
Istnienie pierwszej świątyni w Roztoce wskazuje rejestr arcybiskupa Gabriela von Rimini z 1318 r. Nieistniejący już kościół w roztoce nosił cechy budowli późnogotyckiej, raczej z początku XVI wieku (pierwszy dzwon pochodził z 1499 r.), niż z XV z uwagi na większe rozmiary nawy i brak przypór. Dwuczęściowy chór miał sklepienie krzyżowe na późnogotyckich żebrach spoczywających na wspornikach. W przeszłości chór po stronie południowej wychodził na otwartą halę dwunawową, z której zachowały się tylko sklepione kamienie wspornikowe. Od strony północnej zbudowana jest kaplica krypty, której ściany zewnętrzne, podobnie jak elewacja całego kościoła, pokryte były malowidlami imitującymi boniowanie i sgraffito. Na malowidłach tych widniał rok 1793 (w 1785 r. nawiedziła Roztokę wielka powódź - być może to pamiątka odbudowy). Kościół murowany był z kamienia. Wieża znajdowała się po zachodniej stronie i została najprawdopodobniej przebudowana na neorenesansową już nowożytnie, na początku XXw. W roku 1905 kościół otrzymał nowy dzwon o wadze 674 kg (ton fis). Kościół został zniszczony przez bomby lotnicze w maju 1945 r., po wojnie został opuszczony, a wyposażenie w części przeniesiono do zaadaptowanego przez wiernych kościoła ewangelickiego. Po tym jak w 1973 zawaliła się do środka wieża zdecydowano o natychmiastowej rozbiórce kościoła pomimo jego wartości historycznej. (moose za kroniką Roztoki W. Pfeiffera)
Pokaż więcej
Pokaż mniej
/
