Aula zbudowana została na planie wydłużonego trapezu. Prowadzą do niej drzwi w profilowanych ramach z marmoryzowanego stiuku z dużym kartuszem w nadprożu z napisem „Aula Leopoldina”. Same drzwi, ich powstanie datowane jest na rok 1730. Aula posiada rytmiczne osie okien i jest podzielona na trzy indywidualne, wyodrębnione elementy. Należą do nich podium, audytorium oraz empora muzyczna. W osi symetrii, na podium znajduje się figura przedstawiająca fundatora uczelni w osobie cesarza austriackiego Leopolda I, od imienia którego Aula przybrała swoją nazwę. Cesarz nie jest sam na podium. Towarzyszą mu postacie-symbole Consilium i Industria (odzwierciedlenie rozumu i wiedzy) a u stóp fundatora leżą alegorie Zwady i Głupoty. W symetrii sali, przed parami przyściennych kolumn stoją postacie cesarskich synów Józefa i Karola VI. Na linii stopni prowadzących z audytorium na podium Aulę zdobią dwa atlanty wykonane z polerowanego stiuku, w postaci starców wspierających gzyms. Mają przy sobie symbole władzy boskiej i ludzkiej (trójkąt i księga) oraz faces (symbol władzy świeckiej), astrolabium i cyrkiel (nauka), kaduceusz (handel i pokój). Nad atlantami znajduje się putta z berłem rektorskim. W tej części Auli, na jej sklepieniu znajduje się malowidło /fresk/ ukazujący poświęcenie Uniwersytetu Matce Boskiej. Na samym środku podium ustawiono katedrę, a po jej bokach loże rektora i kanclerza. Z tyłu za katedrą znajdują się stalle promocyjne. W pozostałej części audytoryjnej znajdują się ławki z ośmioma lożami profesorskimi ustawionymi wzdłuż ścian. Nad nimi wiszą portrety osobistości związanych z okresem powstania i fundacji Uniwersytetu. Z czasem 4 z tych postaci zostały wymienione. Z 1732 roku możemy tam spotkać papieża Urbana VIII, księcia Franciszka Lotaryńskiego, Ferdynanda I i Ferdynanda III. Król pruski Fryderyk II dołączył do galerii ok. 1741 roku na miejsce Rudolfa II. Portret Ojca Wentzla /rektora z okresu budowy kolegium jezuickiego/ pochodzi z 1758 roku. W medalionach znajdujących się w Auli przedstawiono mędrców i sławnych uczonych o czym świadczą zamieszczone przy nich napisy (przedstawiciele Starego i Nowego Testamentu, metafizyki, prawa kościelnego, teologii moralnej, filozofii, astronomii, geometrii, mechaniki, historii, poezji i retoryki. Sklepienie ze swoim freskiem to nic innego jak apoteoza boskiej mądrości ze sceną centralną a na niej postacie ewangelistów.
Empora muzyczna jest wsparta na czterech hermach z białego, polerowanego stiuku. Zdobi ją na centralnie wybrzuszonej balustradzie popiersie hrabiego Jana Antoniego Schaffgotscha podkreślając symetrię wnętrza. Polichromia znajdująca się nad empora to alegoryczny obraz Śląska. Widać tam na tronie Silesię a obok niej personifikację Odry i Wrocławia. Wszystko to okraszone herbami śląskimi. W Auli w celu utrzymania symetrii do drzwi wejściowych namalowano symetrycznie drugie drzwi z napisem upamiętniającym dzień Trzech Króli – datę poświęcenia ukończonej Auli (C + M + B 1732).
Do końca nie znamy na 100 % autorów Auli. Jako autora wymienia się jednak najczęściej Krzysztofa Tauscha, autora rzeźb upatruje się w osobie Franciszka Józefa Mangolda. Za freski w Auli Leopoldina odpowiedzialny jest Jan Krzysztof Handke z Ołomuńca.
bonczek/hydroforgroup/2008 - na podstawie: "Uniwersytet Wrocławski - Aula Leopoldina" Henryk Dziurla WFTiW Wrocław 1965
Empora muzyczna jest wsparta na czterech hermach z białego, polerowanego stiuku. Zdobi ją na centralnie wybrzuszonej balustradzie popiersie hrabiego Jana Antoniego Schaffgotscha podkreślając symetrię wnętrza. Polichromia znajdująca się nad empora to alegoryczny obraz Śląska. Widać tam na tronie Silesię a obok niej personifikację Odry i Wrocławia. Wszystko to okraszone herbami śląskimi. W Auli w celu utrzymania symetrii do drzwi wejściowych namalowano symetrycznie drugie drzwi z napisem upamiętniającym dzień Trzech Króli – datę poświęcenia ukończonej Auli (C + M + B 1732).
Do końca nie znamy na 100 % autorów Auli. Jako autora wymienia się jednak najczęściej Krzysztofa Tauscha, autora rzeźb upatruje się w osobie Franciszka Józefa Mangolda. Za freski w Auli Leopoldina odpowiedzialny jest Jan Krzysztof Handke z Ołomuńca.
bonczek/hydroforgroup/2008 - na podstawie: "Uniwersytet Wrocławski - Aula Leopoldina" Henryk Dziurla WFTiW Wrocław 1965