Drewniany kościół parafialny Świętej Trójcy, zbudowany z bali w 1623 r., przez cieślę Krzysztofa Bittnera, co upamiętnia napis na belce tęczowej. Ściany przechodzące w górnej kondygnacji w ośmiobok, szalowane. Ośmioboczny dach namiotowy kryty gontem. Okna w prezbiterium zamknięte łukiem spłaszczonym. Nad wejściem do zakrystii data budowy. Na zewnątrz ściany za wyjątkiem zakrystii nieszalowane. Dach siodłowy o jednej kalenicy, kryty gontem, przechodzący nad zakrystię i tworzący przy północnej ścianie nawy wsparte na słupach. W wejściu z kruchty do nawy drzwi ze starymi okuciami. Ołtarz główny klasycystyczny z ok. 1800 r. ławy z XVIII w. Dwa zydle ludowe. Pająk mosiężny z XVII w. (niekompletny). Misia chrzcielna cynowa z 1730 r. Dwa lichtarze cynowe z początku XIX w. Dwa dzwony: 1.ufundowany przez Kaspra Henryka von Frankenberga, odlany w 1696 r. przez Zygmunta Gota we Wrocławiu, 2. z 1849 r. Wg. .