Kamienica znajduje się w południowej pierzei rynku u zbiegu z ul. Wodną. Wzniesiona została na zrębie renesansowym w 2 poł. XVI w. Przebudowywana w 1700 i 1866 roku. Portal z ok. 1700 r., gładki o dość szerokiej pasowej archiwolcie koszowej. W miejscu dzisiejszego okna wystawowego było przed 1886 rokiem zwyczajne okno okratowane. Kamienica składa się z czterech kondygnacji i posiada trzy osie trzy osie. Parter jest płytko boniowany i wieńczy go gładka płyta. Na niej stoją cztery pilastry, ostro żłobkowane, z niskimi fantazyjnymi głowicami. Pilastry przechodzą przez dwa piętra. Okna o gładkich, uszatych ramach i parapetach podparte są lustrami. Belkowanie składa się z gładkiego gzymsu podpartego kostkami fryzu i architrawu na osiach pilastrów. Na kostkach fryzu osadzono głowy lwów w płaskorzeźbie. Szczyt podzielony jest na trzy pola pilastrów, zbliżonych do poprzednich, z uwzględnieniem skali. Pilastrom skrajnym pierwszego i drugiego pietra odpowiadają tu postumenty zakończone piramidkami. Biegną od nich ku środkowi lekkie, wydłużone woluty wspierające naczółek łukowy. W polach znajduje się po jednym oknie. Nad środkowym oknem umiejscowione jest koliste okienko, ujęte w podokiennik i dwie małe woluty. Elewacja pomijając parter (, była mało przerabiana i była bardzo zbliżona do tej z połowy XIX w. Istotnej zmianie uległa część szczytowa kamienicy - ogromnego pruskiego orła z rozpostartymi skrzydłami zastąpił łukowy naczółek. Od strony ul. Wodnej była jeszcze mniej przerabiana. Dwie kondygnacje niższe wykazują resztki detalu renesansowego, dwie wyższe o cechach baroku. W roku 2010 przeprowadzono remont elewacji frontowej i bocznej oraz dachu Jedną z ciekawostek związanych z tą kamienicą jest fakt zamieszkiwania w niej słynnej trucicielka Charlotty Ursinus.[phantasma1958 (źródło: Śląsk w zabytkach sztuki - Kłodzko. Tadeusz Broniewski i inne)].