Po uzyskaniu zezwolenia na osiedlenie się braci mniejszych w Borkach zakonnicy uzgodnili sprawę tymczasowego zamieszkania. Swój dom udostępnił Franciszkanom Franciszek Wróbel. Na pamiątkę tamtego wydarzenia wybudowana została kapliczka. Uroczyste wprowadzenie Franciszkanów miało miejsce w pierwszy dzień Świąt Wielkanocnych, 23 kwietnia 1905 roku. Wkrótce zakonnicy rozpoczęli czynić starania o budowę klasztoru. Prace budowlane ruszyły wiosną 1906 roku, a zakończone zostały we wrześniu 1907 roku. Po zbudowaniu klasztoru zakonnicy rozpoczęli starania dotyczące budowy nowego kościoła, ponieważ drewniany ( kościółek pod wezwaniem świętych Bartłomieja i Marcina z 1697r. ) nie był w stanie pomieścić mieszkańców, na owe czasy dużej już wioski. Neogotycki kościół pw. św.Franciszka z Asyżu wraz z 66 metrową wieżą wybudowany został w latach 1910 – 1911. Poświęcenie nowego kościoła miało miejsce 29 listopada 1911 roku, a niecałe dwa lata później biskup wrocławski dokonał jego konsekracji. Gruntowne przekształcenie wnętrza świątyni miało miejsce na początku lat sześćdziesiątych. Powstał wtedy nowy ołtarz główny z obrazem świętego Franciszka w centrum. Przebudowane zostały też ołtarze boczne. W kościele znajduje się również tryptyk gotycki z XV wieku przedstawiający zaśnięcie Najświętszej Maryi Panny. Od 1919 roku przy klasztorze znajduje się nowicjat, w którym bracia nowicjusze przez rok przygotowują się do złożenia pierwszych ślubów zakonnych. W latach trzydziestych na placu kościelnym wybudowane zostały kaplice Drogi Krzyżowej.