Sucha Psina to nazwa wsi pochodząca nie od psa, ale od rzeczki Psiny, dopływu Cyny. Rzeka ta bardzo często wysycha, dlatego też dodano do niej przymiotnik „sucha”. Właśnie z owej suchości Psiny wziął się intrygujący patron kościoła.
Jodok, syn protoplasty dynastii frankońskiej księcia północnej Bretanii, został pustelnikiem, przyjął święcenia i wiódł święty żywot.
Św. Jadok jest patronem żeglarzy, rybaków, piekarzy, węzła małżeńskiego i wody. Dlatego też koloniści, którzy przybyli w XIII wieku aż zza Achen do Suchej Psiny i nie mieli wody, postanowili sprowadzić Jodoka. Stąd wzięło się wezwanie kościoła. Za:


W 1690 roku w Suchej Psinie zbudowano nowy kościół, gdyż stary groził zawaleniem. Jego budowę ukończono w 1714 roku i poświęcono jak wcześniej św. Jodokowi .Dwa boczne ołtarze zostały poświęcone Matce Boskiej i św. Annie.[...] Wielki pożar z dnia 1.08.1848 ponownie spopielił kościół i plebanię. Po pożarach odbudowano świątynię instalując w niej w 1879 r. organy. Ostatnie malowanie tej świątyni przeprowadzono w 1894 roku. Odnowiono wówczas marmurową posadzkę, a nad zakrystią zbudowano oratorium. W marcu 1945roku kościół w Suchej Psinie został całkowicie zniszczony.
Za