Pałac pierwotny, wzniesiony na przełomie XVI i XVII w., przebudowany i powiększony o ryzalit południowy w latach 1722-1723 dla Hansa Georga Stoscha, restaurowany w II poł. XIX w., wypalony w 1945 roku.
Barokowy, murowany, na planie prostokąta, z ryzalitem od południa, trzytraktatowy, dwupiętrowy. Elewacje podzielone pilastrami jońskimi, fasada zwieńczona trójkątnym przyczółkiem z balkonowym portalem wejściowym. Całość jest otoczona fosą z barokowym mostkiem z 1722 roku (zerwanym). Obok pałacu zachowały się fragmenty parku krajobrazowego.