W działającym od roku 1916 muzeum, mieszczącym się po drugiej stronie ulicy Witosa , na początku lat 30. XX wieku zaczęło brakować miejsca. Dlatego w roku 1934 przeniesiono zbiory do tego budynku. W lutym 1945 roku, kiedy władzę w mieście przejmowały wojska radzieckie, zbiory muzealne były nienaruszone. Część z nich uległa rozproszeniu zaraz po wojnie. W kwietniu 1946 roku Aleksander Fudalej rozpoczął organizowanie polskiego muzeum w Nowej Soli. Zabezpieczył ocalałe zbiory z Heimatmuseum a także gromadził zabytki z opuszczonych, okolicznych dworów i pałaców. W tym czasie Antonina Fudalej organizowała bibliotekę. Otwarcie muzeum i biblioteki ze świetlicą miejską przy ul. Witosa 12 miało miejsce 3 maja 1947 roku. W październiku tego roku przy placówce powstało Towarzystwo Przyjaciół Muzeum, wspierające jego działalność. W roku 1948 zbiory przeniesiono do nowej siedziby przy ul. Muzealnej, w której muzeum działa do dzisiaj. Po przeprowadzce muzeum do nowej siedziby przy ul. Muzealnej, w budynku przy ul. Witosa 12 nadal funkcjonowała biblioteka. W roku 1964 przeniesiono ją do nowej siedziby przy ul. Parafialnej 2, pozostawiając na miejscu jedynie oddział dla dzieci. Ostatecznie oddział dla dzieci opuścił dom przy ul. Witosa w roku 1993. Obecnie parter budynku dawnego muzeum i biblioteki zajmują sklepy, piętro pełni funkcję mieszkalną.
/Petroniusz w oparciu o "450 lat Nowej Soli, Kalendarium dziejów miasta, Muzeum Miejskie w Nowej Soli, 2013 i "Nowosolskie ulice", tom 3, Muzeum Miejskie w Nowej Soli, 2011/