Pierwotnie wieża rycerska, w poł. XVI w. rozbudowana o renesansowe budynki mieszkalne okalające czworoboczną wieżę. Otoczono wówczas obiekt umocnieniami bastejowymi, podwyższono również wieżę. Kolejna przebudowa po pożarze w 1841 r. Obiekt w ciagu wieków przechodził z rąk do rąk; był min. własnością rodziny Sweinischen, której nazwisko odnaleźć można w mauzoleum. Później należał do księżnej Marianny Orańskiej. Obecnie własność prywatna.