23
 |
 |
||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Linia z Mysłakowic do Karpacza powstała jako prywatna inicjatywa kolejowa, pierwsza na Dolnym Śląsku, po wejściu w życie w 1892 r. Ustawy o kolejkach i bocznicach prywatnych, która w ograniczonym zakresie znosiła monopol państwa pruskiego na budowę kolei. Inwestorem była berlińska spółka o nazwie Kolej Karkonoska (Riesengebirgsbahn AG) a operatorem i budowniczym także berlińska Ogólnoniemiecka Spółka Kolejek Lokalnych (Allgemeinen Deutschen Kleinbahn Gesellschaft, w skrócie ADKG). Jednotorową linię ...
Linia z Mysłakowic do Karpacza powstała jako prywatna inicjatywa kolejowa, pierwsza na Dolnym Śląsku, po wejściu w życie w 1892 r. Ustawy o kolejkach i bocznicach prywatnych, która w ograniczonym zakresie znosiła monopol państwa pruskiego na budowę kolei. Inwestorem była berlińska spółka o nazwie Kolej Karkonoska (Riesengebirgsbahn AG) a operatorem i budowniczym także berlińska Ogólnoniemiecka Spółka Kolejek Lokalnych (Allgemeinen Deutschen Kleinbahn Gesellschaft, w skrócie ADKG). Jednotorową linię o długości 6,9 km wytyczono niemal prostolinijnie wzdłuż potoku Łomnica, bez istotnego skomplikowania przebiegu, tak by zminimalizować koszty budowy. Dopiero za przystankiem w Brzeziu Karkonoskim pociąg wjeżdżał na stromy odcinek, gdzie nachylenie toru dochodziło do 49 ‰ stawiając kolejkę w rzędzie linii o górskim charakterze. Linia od samego początku miała lokalny charakter. Zaczynała się na stacji kolei państwowych w Mysłakowicach, gdzie powstał dodatkowy peron dla Kolejki Karkonoskiej i gdzie aż do 1934 należało się przesiadać na pociąg prywatnej spółki. Linia kończyła się ślepo w dolnej części Karpacza. Zaplecze techniczne i administracja mieściły się na stacji Miłków.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Budowę rozpoczęto w Miłkowie 15 października 1894 roku. Odcinek do Mysłakowic ukończono 2 czerwca 1895 roku. Oficjalnie rozkładowy ruch pociągów uruchomiono 6 czerwca. Uroczyste otwarcie całej linii nastąpiło 29 czerwca 1895 roku. Rozkładowe pociągi ruszyły na trasę 1 lipca – 11 par z Mysłakowic i 2 z Miłkowa. Na trasie były 2 stacje (Miłków i Karpacz), 2 przystanki (Mysłakowice Orzeł i Brzezie Karkonoskie) oraz 3 bocznice do Fabryk Papieru w Miłkowie i Karpaczu (pierwsza najbliżej Miłkowa została w latach 30-tych zlikwidowana). Kolejka początkowo posiadała: 2 parowozy odpowiednik pruskich T3 (PKP TKh1), 4 wagony osobowe 2 i 3 klasy oraz 2 wagony pocztowo – bagażowe. W 1927 roku miała już: 3 parowozy T3, 6 typu ELNA6, 8 wagonów osobowych ,2 pocztowo-bagażowe i 2 robocze. Oprócz przewozów kuracjuszy i turystów kolej zajmowała się transportem materiałów i produktów do trzech papierni , tartaku w Miłkowie oraz produktów rolnych. W 1934 roku po uzgodnieniu z Kolejami Rzeszy przystąpiono do elektryfikacji linii i prowadzenia pociągów taborem DRG. Ruch pociągów elektrycznych zainaugurowano 29 czerwca 1934 roku. Wymiana rozjazdów oraz elektryfikacja linii pozwoliła zwiększyć szybkość pociągów do 40 km/h i prowadzenie pociągów bezpośrednio z Jeleniej Góry. Na linii kursowały pociągi lokalne zestawione z wagonów silnikowych serii ET87, ET51 oraz pociągi pospieszne prowadzone zespołami trakcyjnymi serii ET25 i ET31. Te ostatnie od 1937 roku bezpośrednio z Wrocławia. Kolejka w najlepszych latach (1925 r.) przewoziła nawet 500 tys. pasażerów rocznie. Ruch składów elektrycznych uzupełniały pociągi specjalne prowadzone parowozami w ramach akcji społecznych (KdF) Niemieckiego Frontu Pracy (DAF). Trakcja na linii przetrwała wojnę bez uszkodzeń stąd prowadzono przewozy w 1945 r. pozostałym taborem. Dopiero w lipcu 1945 r. instalacje elektryczne jak i tabor wywieziono do ZSRR w ramach zdobyczy wojennych. Ponownie na trasę powróciła trakcja parowa. Po przejęciu linii przez PKP nadano jej nr 340. Trasę obsługiwały parowozy TKt 48, TKi2 i Ty2, a od lat 80. SP42 i ciężkie SP45 najczęściej z 2 wagonami prowadząc pociągi z Jeleniej Góry. Nieatrakcyjna lokalizacja dworca w Karpaczu względem bazy turystycznej, brak bieżących remontów linii i odpowiedniego taboru na wymagający profil linii skutkowały spadkiem frekwencji i malejącą ilością kursów. Ciekawym epizodem było zaplanowanie Karpacza jako stacji docelowej dla ciężkich pociągów prywatnego operatora Lubuskich Kolei Regionalnych na początku lat 90. Nic jednak z tego założenia nie wyszło. Ostatni pociąg do Karpacza odjechał 2 kwietnia 2000 roku. Niezwłocznie po tym fakcie całkowicie zawieszono ruch na linii likwidując obsady na stacjach. Linia jest obecnie nieprzejezdna, w kilku miejscach są ubytki w torowisku. Reaktywacja ruchu na linii nie powiodła się pomimo prowadzonych inicjatyw (m.in. Karkonoskich Drezyn Ręcznych), także z powodu braku zainteresowania powrotem pociągów ze strony władz Karpacza. Obiekty stacyjne są w złym stanie (Mysłakowice, Miłków), lub zmieniły funkcję (Karpacz) (moose - różne źródła) Kilometraż stacji (st.) i przystanków (po.) liczony od stacji Mysłakowice. Pogrubieniem zaznaczono stację węzłową, kursywą zaznaczono obiekty nieczynne/nieistniejące: -  , Mysłakowice, st., km 0,000
- , Mysłakowice Orzeł, po., km 1,051
- , Miłków, st., km 3,709
- Bocznica Fabryki Papieru MIŁKÓW, (Arnsdorfer Papierfabrik), km 4,568 - Bocznica 316 >Marysin< (Marienschleife), km 4,744 - , Brzezie Karkonoskie, po., km 5,700
- Bocznica 317 (Papierfabrik Birgigt), km 5,794 - , Karpacz, st., km 6,851
|
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
||
|
||
|
||
|
|
|||||||||||
|
Linia kolejowa nr 340 Mysłakowice - Karpacz Kolejka Karkonoska na innych fotografiach
|
|||||||||||
|
|
|||||||||||
|
||
|
||
|
|
||
