Kamienica w swej oryginalnej formie stała w Rynku do 1945 roku. Stanowiła ważny element zdobiący wylot reprezentacyjnej ulicy dawnego Wrocławia. Kamienica ta o wydłużonym, nieregularnym rzucie i niewątpliwie średniowiecznym rodowodzie jest widoczna już w 1562 roku na słynnym planie Weyhnera i Vberusa oraz Hogenbergera z 1713. Swą barokową formę uzyskała w 1713 roku w wyniku przebudowy prowadzonej według projektu wrocławskiego architekta Jana Jerzego Kalckbrennera, autora innych trzech kamienic rynkowych. Podwyższona do dwóch pięter z poddaszem kamienica otrzymała od strony Rynku wspaniały rzeźbiarski fronton o czterech osiach okiennych. Bogaty szczyt zdobiony w górnej partii kompozytowymi pilastrami , gzymsami, obeliskami i wazonami został odciety od reszty elewacji silnym wysunietym gzymsem i pasmem tralkowej balustrady częściowo kamiennej, częściowo kutej z żelaza. Elementem charakterystycznym szczytu były wieńczące po obu stronach kamienne małżowinowe woluty. Dolnej części frontu nadano wyraz jednokondygnacyjnym wielobocznym wykuszem pierwszego piętra, zwieńczonym blaszanym hełmem. Prostokątna wykrępowana kamieniarka okienna o masywnych zwornikach została ozdobiona puttami oraz zwieńczona naczólkami na przemian trójkatnymi i półkolistymi. Bogaty portal z kolumnami i godłem "Złotego Psa" powstał w 1730 roku. Sześciookienna elewacja wzdłuż ulicy Wita Stwosza miała baniowany parter z niewielkimi oknami i silnym kluczem analogicznie jak w elewacji frontowej. Narożniki budybku zasygnalizowano boniami, a elewacje zostały dodatkowo podzielone płaskimi gzymsami. W partii dachowej kamienica otrzymała dośc skromny barokowy szczyt i dwie lukarny. Wysoki mansardowy dach kryty dachówką dopełniał całości. Z wcześniejszej budowli zostało zachowane w parterze od strony Rynku prostokąne okno o renesansowej formie. Remont kamienicy przeprowadzano w 1772 oraz 1881 kiedy to przebudowie uległ wykusz powiekszony do II piętra. Wystrój kamienicy do 1945 roku także swą ostateczną forme przybrał w 1881 roku. W 1904 roku w zwiazku z budową sasiedniego domu handlowego zachwiana została proporcja zabudowy tej części Rynku.
Kamienica w formie dziś obecnej została odbudowana w latach 90 tych XX stulecia.
Otwarcie piwnicy nastąpiło 14 X 1994.
bonczek/hydroforgroup/2006 - "Kalendarz Wrocławski 1989" "Kamienica pod Złotym Psem" - Maciej Małachowicz.